یافته های پاتولوژیک جفت و ارتباط آن با پیامدهای بالینی مادر و جنین: یک مطالعه مقطعی

وقوع تغییرات پاتولوژیک جفتی در بسیاری از موارد حاملگی به ویژه در موارد حاملگی های پرخطر و یا همراه با موربیدیتی های مادری و نوزادی گزارش شده اند.

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین یافته های هیستوپاتولوژیک جفت و پیامدهای بالینی مادر و جنین و همچنین تعیین ارتباط بین بیماری های زمینه ای مادر و ضایعات پاتولوژیک جفت انجام شد.

در این مطالعه تعداد 250 نمونه جفت مورد بررسی قرار گرفت. اسلایدها و بلوک های پارافینی از بایگانی بخش پاتولوژی بیمارستان های شریعتی و یاس خارج شده و یافته های هیستوپاتولوژیک جفت در ارتباط با یافته های بالینی مادر و جنین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سنی زنان باردار 84/31 سال بود. میانگین سن بارداری در بدو تولد 28 هفته بود. شایعترین تغییرات پاتولوژیک جفت شامل مال پرفیوژن عروق مادری جفت در 6/59% موارد بود. وجود NRBC در عروق خونی بندناف در 4/16% موارد دیده شد. وجود مال پرفیوژن عروق جنینی با بروز IUFD مرتبط بود. وقوع عفونت های جفتی مرتبط با مادر با افزایش بروز PROM در رابطه بود. همچنین، دو عارضه مال پرفیوژن عروق مادری جفت (MVM) و همچنین بروز NRBC در عروق خونی بندناف هر دو با بروز پره اکلامپسی و وضعیت پره ترم نوزاد ارتباط داشتند. به علاوه، وجود سابقه ی بدخیمی در مادر با دو پاتولوژی جفتی انفارکت جفتی و NRBC در عروق خونی بندناف در ارتباط بود.

یافته های این مطالعه بر اهمیت ارزیابی یافته های هیستوپاتولوژیک جفت در ارتباط با پیامدهای بالینی مادر و جنین تاکید می کند. بنابراین، شناخت تغییرات پاتولوژیک جفت، در پیش بینی و پیشگیری از عوارض در بارداری های بعدی بسیار مهم خواهد بود.