بررسی نقش تعدیلی متغیرهای فردی در پیوند با بازنمایی های طرح واره ای و توانایی حل مسئله ریاضی

حل مسئله از ارکان مهم آموزش ریاضی است و توسط شورای ملی معلمان ریاضی به عنوان هسته اصلی آموزش ریاضی معرفی شده است. پژوهش های اخیر در حوزه آموزش ریاضی و روان شناسی نشان داده اند که بازنمایی های ریاضی به ویژه بازنمایی طرح واره ای نقش مهمی در تسهیل فرایند حل مسئله ایفا می کند. هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلی متغیرهای فردی ازجمله توانمندی روانی-حرکتی، درک مطلب شنیداری، استقلال از زمینه و توانایی فضایی_دیداری در ارتباط با بازنمایی های طرح واره ای و توانایی حل مسائل (معمولی و غیرمعمولی) می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات رابطه ای-هم بستگی است .نمونه پژوهش با استفاده از نرم افزار جی-پاور برابر با 720 نفر از کلیه دانش آموزان پایه ششم مدارس شهرستان بویراحمد است که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون مقیاس شایستگی ریاضی کودکان اوترخت، آزمون نقشینه فلانگان، آزمون شکل های نهفته، آزمون اجزاء فلانگان و آزمون درک مطلب خواندن کورپلاتی بوده اند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها در این پژوهش، از تحلیل زیرگروه استفاده شده است. نتایج نشان داد که توانمندی روانی-حرکتی، درک مطلب شنیداری، استقلال از زمینه و توانایی فضایی-دیداری در پیوند با بازنمایی طرح واره ای و توانایی حل مسائل غیرمعمولی ریاضی (هر کدام در برخی مولفه ها) نقش تعدیلی دارد؛ ولی این متغیرها در عملکرد دانش آموزان در پاسخ گویی به مسائل معمولی (به جز در تعداد اندکی از مولفه های برخی متغیرهای خاص) تفاوتی ندارند.