بررسی تاثیر سیاست گذاری طرح یارانه دارو (دارویار) بر پرداخت از جیب بیماران (مطالعه موردی اداره کل بیمه سلامت استان اصفهان)

سیاست حذف ارز ترجیحی دارو (طرح دارویار) با رویکرد افزایش ضریب پوشش و تعهدات بیمه ای و توجه به پرداخت از جیب بیماران، خصوصا بیماران صعب العلاج، مزمن و دهک های پائین بوده است. لذا هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر این طرح بر قیمت و مصرف دارو و درنهایت پرداخت از جیب بیماران پس از اجرای آن است.

روش پژوهش:

 روش تحقیق مطالعه حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده است. نمونه گیری اولیه به صورت غیر تصادفی و هدفمند و با انتخاب 5 داروخانه انجام شد. پس از استخراج داده های داروئی بیمه شدگان مرتبط با این داروخانه ها از پایگاه داده سازمان بیمه سلامت، نمونه 384 نفری تعیین شده از جدول مورگان، به صورت تصادفی مشخص و تعداد 1803 قلم داروی دریافتی آن ها بررسی گردید. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 17 و آزمون من-ویتنی تحلیل شد.

بررسی 1803 قلم دارو در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حداکثر ریالی پرداخت از جیب مردم در آبان 1400 معادل 184,000,000 ریال و میانگین این متغیر 1,357,000 ریال و میانه 177,250 ریال و این رقم در سال 1401 به ترتیب 92,000,000 ریال، 1,805,000 ریال و 181,050 ریال بوده است. نتایج حاصل از تحلیل این داده ها نشان می دهد، پس از اجرای طرح دارویار، به دلیل تخصیص یارانه جبرانی، درمجموع پرداخت از جیب بیمار، تغییر قابل توجهی ایجاد نکرده است.

این پژوهش به بررسی تاثیر طرح دارویار بر تغییرات قیمت، مصرف و پرداخت از جیب بیماران، پرداخته است. مقایسه داده های پرداخت از جیب، در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حذف ارز ترجیحی دارو و اجرای طرح یارانه دارو تغییر محسوسی در پرداخت از جیب بیماران ایجاد نکرده است.