بازیابی مسیرهای بهینه تخلیه اضطرار ی در شرایط بحران با محوریت خروجی های شهر بوشهر با تاکید بر پدافند غیرعامل و ماموریت های پلیسی

طرح مسیر بهینه تخلیه اضطراری درواقع طرحی است که با منابع مالی و انسانی محدود، بهترین و ایمن ترین مسیر برای تخلیه شهرواندان را فراهم نماید. برای این منظور با توجه به مصاحبه با افراد ذی صلاح و خبرگان 4 سناریو برای مسیرهای تخلیه اضطراری شهر بوشهر در نظر گرفته شد. روش تحقیق بر اساس روش و ماهیت توصیفی تحلیلی می باشد و بر اساس هدف نیز کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و کارشناسان حوزه شهری و پدافند غیرعامل در شهرداری، استاتید دانشگاهی، مدیران دولتی و کارشناسان حوزه عمرانی شهری، است. تعداد 20 پرسشنامه میان کلیه کارشناسان توزیع گردید. برای اولویت بندی مسیرهای تخلیه اضطراری هشت معیار شامل تراکم جمعیت در اطراف مسیر، همجواری با عوامل خطرساز، عرض مسیر، فاصله از فضاهای باز و پناهگاه ها، فاصله از مراکز درمانی و امداد و نجات، فاصله از مراکز پلیس و انتظامی، در دید بودن توسط دوربین های نظارت شهری و طول مسیر استفاده گردیده است. به منظور مقایسه گزینه های مسیر تخلیه اضطراری نیز از نقشه های تهیه شده حاصل از GIS شهر بوشهر و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) با استفاده از نرم افزار Expert Choiceاستفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که پراهمیت ترین شاخص طول مسیر تخلیه اضطراری با امتیاز 175/0 است. همچنین شاخص همجواری با عوامل حادثه ساز در رده دوم و وجود مراکز امداد و نجات در رده سوم اهمیت واقع شده است.در خصوص گزینه ها نیز می توان اذعان داشت که ارجحیت گزینه سه با اندکی اختلاف از گزینه یک بیشتر بوده و با سایر سناریوها اختلاف معناداری دارند.