توصیف ویژگی های دانش آموزان دارای اختلال پردازش شنیداری مرکزی با تاکید بر ارائه راهکارهای آموزشی

معلمان در طول سال های تدریس خود ممکن است با دانش آموزان دارای نشانه های رفتاری خاص مواجه شوند که در صورت تشخیص به موقع این اختلالات و ارجاع به افراد متخصص می توانند از بروز ناهنجاری های گسترده تر جلوگیری نمایند و در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلالات خاص گام بردارند. شنیدن در برقراری ارتباط و یادگیری نقش مهمی را ایفا می کند. اختلال پردازش شنیداری مرکزی یکی از انواع اختلالات به شمار می رود که شیوع آن در مدارس 2 تا 5 درصد گزارش شده است. این دانش آموزان اصوات و صداها را به گونه ای متفاوت از سایر افراد می شنوند. بیشتر مواقع، دانش آموزی که با مشکلی در پردازش شنیداری مواجه است، در بعضی از رفتارهای شنیداری، زبانی و یادگیری هم دچار اختلال می شود. یک معلم با مشاهده چنین علائمی، والدین دانش آموز را جهت پیگیری آگاه ساخته و او را به یک شنوایی شناس یا آسیب شناس زبان ارجاع می دهد. از آن جایی که این دانش آموزان شرایط ورود به مدارس استثنایی را ندارند و در زمره کودکان کم شنوا قرار نمی گیرند، در مدارس عادی به همراه دانش آموزان دیگر، به تحصیل می پردازند. از این رو آشنایی معلم با اختلال پردازش شنیداری مرکزی و روش های خاص، جهت آموزش به این دانش آموزان ضرورت دارد. در این پژوهش ابتدا به بررسی اختلال پردازش شنیداری مرکزی در دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته شده؛ سپس علائمی که این دانش آموزان از خود بروز می دهند را بررسی کرده و راهبردهای آموزشی موثری مانند تربیت شنیداری شرح داده شده است.