ارزیابی دو جاذب سم تجاری در کاهش آثار زیان آور سطوح متوسط آفلاتوکسینها بر عملکرد تولیدی، فراسنجه های بیوشیمیایی و ضایعات بافتی در جوجه های گوشتی
آفلاتوکسین ها از مهم ترین سموم قارچی آلوده کننده خوراک طیور می باشند. برای کاهش آثار زیان بار آن ها از مواد جاذب سموم استفاده می شود.
مطالعه حاضر با هدف بررسی آثار زیان بار سطوح متوسط آفلاتوکسین ها در جوجه های گوشتی و توانایی دو جاذب سم تجاری در تخفیف این آثار انجام شده است.روشکار: در آزمایش اول 480 قطعه جوجه نر یک روزه به صورت تصادفی در شش تیمار شامل الف) جیره پایه، ب) جیره پایه + 100 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین، پ و ت) جیره پایه + به ترتیب 3 کیلوگرم در تن جاذب سم تجاری یک و دو، ث و ج) جیره پایه + به ترتیب 3 کیلوگرم جاذب سم یک و دو + 100 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین به مدت 42 روز پرورش داده شدند. در آزمایش دوم 360 قطعه جوجه یک روزه نر به صورت تصادفی در 6 تیمار (الف) تا (ج) به مدت 21 روز آزمایش شدند. تیمارها شامل الف) جیره پایه، ب) جیره پایه + 200 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین، پ و ت) جیره پایه + 5/2 و 5 کیلوگرم ماده جاذب سم اول + 200 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین، ث و ج) جیره پایه + 5/2 و 5 کیلوگرم جاذب سم دوم + 200 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین بود. شاخص های تولیدی، وزن نسبی اندام های داخلی، شاخص های بیوشیمیایی سرم، آسیب های بافتی و سطوح پادتنی علیه ویروس نیوکاسل ارزیابی گردیدند.
تغذیه با جیره حاوی 100 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین تنها باعث کاهش جبران شونده وزن در 14 روز اول پرورش شد. تغذیه جوجه ها با 200 میکروگرم در کیلوگرم آفلاتوکسین به افزایش معنی دار مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک و آنزیم گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) در 10 روز اول منجر شد. اضافه کردن جاذب های تجاری به خوراک نتوانست شاخص های عملکردی را بهبود دهد و این افزودنی ها تنها در آزمایش دوم از افزایش معنی دار آنزیم GGT جلوگیری کردند. تفاوت معنی داری در آسیب شناسی کبد و سطوح پادتنی علیه ویروس نیوکاسل مشاهده نشد.
نتیجه گیری نهایی:
آلودگی خوراک جوجه های گوشتی با سطوح متوسط آفلاتوکسین تا 200 میکروگرم در کیلوگرم، موجب تغییرات قابل توجهی در عملکرد اقتصادی، فراسنجه های بیوشیمیایی و ضایعات بافتی نشد. تاثیرات مثبت جاذب های سموم بر عملکرد جوجه های گوشتی در مواجهه با سطوح متوسط آفلاتوکسین ها مشاهده نشد.