اثر تنش خشکی و کودهای زیستی مایکوریزا، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر ویژگی های بیوشیمیایی دو رقم گندم آبی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کودهای زیستی مایکوریزا، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر عملکرد و ویژگی های بیوشیمیایی دو رقم گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت - فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در شهرستان پلدختر به اجرا در آمد. تنش خشکی در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری کامل، قطع آبیاری از مرحله سنبله دهی و قطع آبیاری از مرحله پر شدن دانه بود. کرت های فرعی به صورت فاکتوریل شامل عامل کود زیستی در چهار سطح شاهد (بدون کود)، تلقیح میکوریزا، تلقیح میکوریزا+ ازتوباکتر و تلقیح میکوریزا و آزسپیریلوم و عامل رقم شامل دو رقم چمران و بهرنگ بود. تنش خشکی در مرحله گلدهی موجب کاهش بیشتر غلظت کلروفیل و محتوی اغلب عناصر شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم، مس و منگنز در اندام هوایی و دانه شد، اما غلظت پرولین و آنزیم های آنتی اکسیدان را افزایش بیشتری داد. محتوی اغلب عناصر در اندام هوایی و دانه، غلظت پرولین و آنزیم های آنتی اکسیدان در رقم چمران بیشتر از بهرنگ بود. کاربرد همزمان میکوریزا و باکتری های محرک رشد نسبت به تیمار شاهد، محتوی اغلب عناصر در اندام هوایی و دانه را افزایش داد؛ اما غلظت پرولین و آنزیم های آنتی اکسیدان را کاهش داد. اثرات متقابل نشان دهنده از واکنش متفاوت ارقام به سطوح کود زیستی در تیمارهای مختلف تنش خشکی بود. در مجموع رقم چمران با کاربرد تلفیق میکوریزا با ازتوباکتر و یا آزسپیریلوم قابل توصیه است.