تعیین مولکولی گونه های فوزوباکتریوم در سگ های مبتلا به (یا بدون) ژنژیویت/ پریودونتیت در اهواز و تهران

پریودونتیت، یکی از شایع ترین بیماری ها، در حیوانات خانگی می باشد.  باکتری های محوطه دهانی، نقش مهمی در ایجاد این عارضه دارند.  گونه های فوزوباکتریوم، یکی از فاکتورهای مهم باکتریایی است که در پیشرفت پریودونتیت نقش مهمی دارند.  هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین حضور فوزوباکتریوم و تحت گونه های آن و ژن های حدت آن ها (fadA و لکوتوکسین)، در سگ های مناطق اهواز و تهران، با یا بدون ژنژیویت/ پریودونتیت می باشد.  یکصد و پنجاه قلاده سگ (75 سگ از اهواز و  75 سگ از تهران)، بین 11-2 سال، که 78 سگ نر و 72 قلاده ماده بودند، در طی 10 ماه نمونه برداری شدند.  نژادهای عمده مورد مطالعه شامل تریر سفید، پودل، پامرانین، شیتزو، یورکشایر تریر، پاگ، اشپیتز، مالتیز و بقیه از نژادهای دیگر بودند.  آن ها از غذای خانگی، خشک و مخلوط تغذیه شده بودند.  20 قلاده سگ (33/13 درصد) لثه سالم ،32 مورد، پریودنتیت درجه 1 (33/21 درصد) 47 قلاده دیگر، پریودونتیت درجه 2 (33/31 درصد) و 51 سگ، پریودونتیت درجه 3 (34 درصد) داشتند.  27 مورد از 150 نمونه مورد مطالعه، مبتلا به جنس فوزوباکتریوم بودند (18 درصد؛ 1/24- 8/11 درصد= 95%CI).  فروانی نسبی این آلودگی در تهران و اهواز به ترتیب 3/21 (6/30-0/12= 95%CI) و 6/14 (6/22-6/6 درصد= 95%CI) بودند.  بررسی ژن لکوتوکسین در 18 نمونه Fusobacterium necrophorum نشان داد که 11 نمونه (11/61 درصد) (9 نمونه از تهران و 2 نمونه از اهواز) دارای این ژن بودند و این تفاوت مشاهده شده در دو شهر، در حضور این ژن، از نظر آماری معنی دار نبود (p-value=0.43; df=1; X2=0.62).  از این 26 نمونه، 9 نمونه (61/34 درصد) دارای ژن حدت fadA بودند که ارتباط بین وجود ژن fadA و درجات پریودنتیت از نظر آماری معنی دار نبود (p-value=0.41; df=1; X2=0.68).  رگرسیون لجستیک چند متغیره نشان داد که سن، جنس، نژاد، پریودونتیت، منطقه و نوع غذا 6/97 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کند و تنها جنسیت و پریودونتیت تاثیر معنی داری برمیزان آلودگی داشتند.  حضور ژن fadA در فوزوباکتریوم نوکلئاتوم، جدا شده از پلاک های دندانی سگ های مبتلا به پریودنتیت و ژن لکوتوکسین در فوزوباکتریوم نکروفروم تحت گونه نکروفروم، در پریودونتیت واقع در مناطق مختلف تهران و اهواز معنی دار نبود.  در قسمت نتیجه گیری،  میزان شیوع فوزوباکتریوم در پریودنتیت درجه سه، 16 درصد و در لثه های سالم 2 درصد بودند.