کارآیی روش های مختلف تجزیه و تحلیل آماری در مدل سازی بارش - روانآب (مطالعه موردی: حوزه آبخیز کسیلیان)

تعیین پارامترهای هیدرولوژی از نظر ایمنی، جنبه اقتصادی طرح و عملکرد سازه های هیدرولیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از پارامترهای مهم در این زمینه روانآب است که اندازه گیری آن با محدودیت های مختلفی روبروست و به همین جهت استفاده از مدل های هیدرولوژیکی در برآورد هیدروگراف سیل را ایجاب می کند. این تحقیق در صدد مقایسه روش های مختلف تجزیه و تحلیل آماری و انتخاب بهترین روش جهت دستیابی به مدل بارش – روانآب برای حوزه آبخیز کسیلیان با مساحت 66.75 کیلو متر مربع واقع در استان مازندران می باشد. برای انجام این تحقیق 15 ویژگی از هایتوگراف، 11 ویژگی از هیدروگراف و همچنین 12 پارامتر زمانی رابط بین هیدروگراف و هایتوگراف برای 49 رگبار در حوزه آبخیز کسیلیان در نظر گرفته شد. آزمون رگرسیون به روش دو متغیره و به شکل های مختلف خطی، لگاریتمی، معکوس، درجه دوم، درجه سوم، نمایی، توانی، ترکیبی، مدل های منحنی رشد و S و چند متغیره نشان داد که مدل های درجه سه، خطی، ترکیبی و توانی به ترتیب بیشترین توانایی در تعیین مدل های بارش – روانآب را داشتند. همچنین بررسی نتایج مربوط به رگرسیون چند متغیره نشان داد که روش تجزیه و تحلیل عاملی موجب کاهش دقت می گردد. از میان سه روش دیگر نیز در بعضی موارد روش گام به گام و در برخی دیگر روش پسرو بهتر عمل کرده است، ولی نتایج روش گام به گام و پیشرو عینا مشابه بوده اند.