اثرات افزایش سن بر پارامترهای الکتروکاردیوگرافی، پروفایل لیپیدی و شاخص های اکسیدان-آنتی اکسیدان در موش های صحرایی نر: نقش مصرف طولانی مدت دارچین

پیشینه:

 استرس اکسیداتیو می تواند به مولکول های زیستی آسیب برساند و در بیماری های قلبی عروقی مرتبط با پیری نقش داشته باشد. Cinnamomum zeylanicum  (دارچین) منبع اصلی آنتی اکسیدان هایی است که ممکن است در برابر تغییرات قلبی-عروقی ناشی از پیری مفید باشد.

این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات الکتروکاردیوگرافی، پروفایل لیپیدی و شاخص های سیستم اکسیدان-آنتی اکسیدان در پی افزایش سن در موش ها انجام شد. همچنین، اثر مفید احتمالی دارچین بر این پارامترها نیز بررسی گردید.

در این مطالعه تجربی، 30 سر موش صحرایی نر نژاد Sprague-Dawley به طور تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند. گروه کنترل 12 و 20 ماهه یک رژیم غذایی معمولی را دریافت کردند، در حالی که به گروه آزمایش یک رژیم غذایی مخلوط با پودر دارچین (1% در رژیم غذایی) داده شد. همچنین یک گروه کنترل از موش های صحرایی 3 ماهه برای ارزیابی اثرات سن در نظر گرفته شد. فشار خون سیستولیک (SBP)، ECG، پروفایل لیپیدی سرم و شاخص های استرس اکسیداتیو قلب در گروه های مختلف در پایان مطالعه مقایسه شدند.

فشار خون سیستولیک، کلسترول سرم، HDL و LDL-کلسترول، سطح مالون دی آلدئید (MDA) و متابولیت های نیتریک اکسید (NOx) در قلب، پارامترهای ECG از جمله مدت QRS، PR، Tpeak-Tend و فاصله QT، همچنین QTc در موش های مسن (20 ماهه در مقایسه با 3 ماهه) به طور قابل توجهی افزایش یافت. مصرف دارچین سطوح MDA، مدت QRS و فاصله Tpeak-Tend را در موش های مسن بهبود بخشید. در حالی که نه افزایش سن و نه مصرف دارچین نتوانستند فعالیت SOD را تغییر دهند.

نتایج نشان داد که افزایش سن با تغییرات ECG، استرس اکسیداتیو و افزایش TC، LDL و HDL همراه است. دارچین فعالیت الکتریکی قلب را در موش های مسن (20 ماهه) از طریق بهبود مدت QRS، فاصله Tpeak-Tend و استرس اکسیداتیو قلب بهبود بخشید. در مجموع، مکمل دارچین اثرات محافظتی قلبی را در طول پیری در موش ها دارد.