تهدیدشناسی اثر روندها و رویدادهای سیاسی در سیاست گذاری راهبردی ج.ا.ایران

سیاست گذاری راهبردی به سازوکارهایی اشاره دارد که به حل معمای امنیت و تحقق اهداف و منافع ملی در دنیای پیچیده، آشوبناک و مبهم بین المللی منجر شود. درک و تدوین مطلوب سیاست های راهبردی مستلزم شناخت دقیق و جامع از محیط درونی و بیرونی است. از جمله عوامل بنیادین محیطی تاثیرگذر بر سیاست گذاری راهبردی، روندها و رویدادهای سیاسی است که شناخت صحیح از آنها به اثربخشی تصمیم گیری راهبردی کمک می کند. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که متاثر از روندها و رویدادهای سیاسی چه تهدیدهایی حوزه سیاست گذاری راهبردی ج.ا.ایران را به خطر می اندازد؟. از این رو، تلاش شده به صورت کیفی و با نگاه آسیب شناسانه و رویکرد تحلیلی و آینده پژوهانه در قالب الگوی تحلیل روند و تحلیل ماتریس SWOT، روندها و رویدادهای سیاسی را که سیاست گذاری راهبردی را تهدید می کند شناسایی و راهبردهای لازم ارائه گردد. در این راستا از مطالعه کتابخانه ای و روش میدانی (مصاحبه) در جمع آوری داده ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که به واسطه برخی روندها و آسیب های داخلی سیاسی و تهدیدات بیرونی، حوزه سیاست گذاری راهبردی ج.ا.ایران با تهدیداتی در موضوع سیاسی، نظامی و امنیتی روبه رو است که در صورت عدم توجه با آنها می تواند به ناکارآمدی سیاست های راهبردی منجر شود. گذار از این تهدیدها، نیازمند سیاست گذاری مبتنی بر توزیع و اعمال قدرت در جهت تحقق خواسته ها، مطالبات و حقوق مردم است و در عرصه بین المللی، نیازمند قدرت سازی و حداکثرسازی آن و ایجاد موازنه قدرت در سطح منطقه ای و بین المللی است.