بررسی ارتباط فریتین سرم و پارامترهای آهن با پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یکی از مهمترین عوارض دوران بارداری است که با موربیدیتی و مرگ و میر بالای مادر و جنین همراه است. پاتوژنز این سندرم هنوز بخوبی شناخته نشده و به نظر می رسد که فعالیت آنتی اکسیدان در این بیماری کاهش چشمگیری پیدا می کند و آهن می تواند موجب تشدید واکنش استرس اکسیداتیو شود. هدف از این مطالعه یافتن ارتباط آهن، فریتین و دیگر پارامترهای آن با پره اکلامپسی است که در سال 1381 بر روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) به مرحله اجرا در آمده است.
این مطالعه از نوع تحلیلی با طراحی مورد- شاهدی (case-control) است. 33 بیمار مبتلا به پره اکلامپسی و 33 بیمار حامله طبیعی بدون مشکل خاصی وارد مطالعه شدند. بیماران دارای هموگلوبین کمتر از mg/dl 11، سابقه آنمی، دیابت و چندقلویی از مطالعه کنار گذاشته شدند. نمونه خون بیماران از نظر هموگلوبین، هماتوکریت، آهن و فریتین و TIBC، آنزیمهای کبدی و پلاکت قبل و یا در عرض چند ساعت اول پس از زایمان بررسی شد. بیماران مبتلا به سندرم HELLP شناسایی و پارامترهای فوق در آنها با گروه شاهد مقایسه گردید.
سن بیماران در گروه شاهد 24.5±5.5 سال و در گروه پره اکلامپسی 27.7±6.3 سال بود. میزان آهن سرم در گروه شاهد 88.6±40.8 mg/dl و در گروه مورد 79.9±32.4 mg/dl بود (P<0.60). میزان TIBC در گروه شاهد 443.4±55.0 mmol/l و در گروه پره اکلامپسی 383.7±63.6 mmol/l بود (P<0.002). میزان فریتین سرمی در گروه شاهد 32.1±16.2 ng/dl و در گروه پره اکلامپسی 123.8±46.1 ng/dl بود (P<0.001). میزان فریتین در گروه سندرم HELLP حدود 10 برابر افراد نرمال و در بیماران پره اکلامپسی 3.6 برابر حاملگی نرمال است. ارتباط معنی داری بین هماتوکریت، فریتین و آهن یافت نشد. ارتباط معنی داری نیز بین آنزیمهای کبدی، ترومبوسیتوپنی، آهن و TIBC وجود نداشت.
بدون ارتباط با اختلالات کبدی و هموکانسنتریشن، میزان فریتین در بیماران پره اکلامپسی افزایش و TIBC کاهش می یابد و شاید بتوان اظهار داشت که افزایش فریتین به عنوان یک عامل استرس اکسیداتیو آسیب عروقی را تشدید کرده و با حذف آهن از رژیم بیماران مستعد پره اکلامپسی و کاهش تولید فریتین، بتوان از بروز این عارضه جلوگیری نمود.