جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پره اکلامپسی » در نشریات گروه « پزشکی »
-
فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، سال سی و چهارم شماره 4 (پیاپی 118، زمستان 1403)، صص 365 -374سابقه و هدف
پره اکلامپسی (PE) می تواند عامل بروز آسیب مغزی پیش از تولد باشد. هرچند، مکانیسم آن مشخص نیست. مطالعه حاضر اثر سینامیک اسید را بر بیان سایتوکاین های التهابی مغز قدامی و آسیب عصبی در هیپوکامپ جنین مدل PE القاء شده با l-NAME بررسی کرد.
روش بررسی25 سر موش صحرایی ماده باردار به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم بندی شدند: گروه کنترل)بدون تیمار)، گروه PE+NS (تزریق روزانه 250 میلی گرم l-NAME از روز 15 تا 20 بارداری جهت القاء PE و سپس، یک ساعت بعد گاواژ نرمال سالین)، گروه های PE+CIN25، PE+CIN50 و PE+CIN100 (گاواژ سینامیک اسید به ترتیب با دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم یک ساعت پس از تزریق l-NAME). در روز 21 بارداری با سزارین جنین های زنده، مغز جنین تشریح شد. میزان فاکتور نکروز دهنده توموری آلفا (TNF-α)، اینترلوکین 6 (IL-6) و اینترلوکین- 1 بتا (IL-1β) در مغز قدامی و تراکم سلولی در مناطق CA1 و CA3 هیپوکامپ جنین سنجیده شد.
یافته هاافزایش معنی دار TNF-α، IL-6 و IL-1β در مغز قدامی به همراه کاهش تراکم نورونی در نواحی CA1/CA3 در گروه PE+NS نسبت به گروه کنترل دیده شد (05/0<p). در حالی که در گروه های دریافت کننده CIN کاهش معنی دار TNF-α، IL-6 و IL-1β در مغز قدامی و افزایش تراکم نورونی CA1/CA3 را نسبت به گروه PE+NS نشان دادند (05/0<p).
نتیجه گیریCIN از طریق تعدیل سطح سایتوکاین های ضد التهابی در مغز قدامی جنین سبب بهبود التهاب و کاهش آسیب سلولی هیپوکامپ جنین مدل PE می شود.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, سینامیک اسید, التهاب عصبی, هیپوکامپ, جنینMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:34 Issue: 4, 2024, PP 365 -374BackgroundPre-eclampsia (PE) can cause brain damage before birth. However, its mechanism is not clear. The present study evaluated the effect of cinnamic acid (CIN) on the expression of inflammatory cytokines of the forebrain and neuronal damage in the hippocampus of PE model fetuses induced with l-NAME.
Materials and methods25 pregnant female rats were randomly divided into 5 groups: control group (no treatment), PE+NS group (daily injection of 250 mg l-NAME from embryonic day (ED) 15 to 20 to induce PE and then one hour later normal saline gavage), PE+CIN25, PE+CIN50 and PE+CIN100 groups (CIN gavage with doses of 25, 50 and 100 mg, respectively, one hour after l-NAME injection). On the ED21, after cesarean section, the fetal brain was dissected. The content of tumor necrosis factor alpha (TNF-α), interleukin 6 (IL-6) and interleukin-1 beta (IL-1β) in the forebrain and cell density in the CA1 and CA3 regions of the fetal hippocampus were measured.
ResultsA significant increase in TNF-α, IL-6 and IL-1β in the forebrain along with a decrease in neuronal density in the CA1/CA3 regions was seen in the PE+NS group compared to the control group (p<0.05). While in the groups receiving CIN, they showed a significant decrease in TNF-α, IL-6 and IL-1β in the forebrain and an increase in CA1/CA3 neuronal density compared to the PE+NS group (p<0.05).
ConclusionCIN improved the inflammation and reduced cell damage in the hippocampus of PE model fetuses through modulating the level of anti-inflammatory cytokines in the fetal forebrain.
Keywords: Preeclampsia, Cinnamic Acid, Neuroinflammation, Hippocampus, Fetus -
مقدمه
افزایش شاخص های داپلر عروق رحمی با پیامدهای نامطلوب بارداری همراه است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط افزایش مقاومت شاخص ضربان پذیری (PI) شریان رحمی در هفته های 20-18 بارداری و پیامدهای نامطلوب بارداری انجام شد.
روش کاردر این مطالعه کوهورت آینده نگر، داپلر رنگی شریان های رحمی در 173 بیمار مراجعه کننده به مطب پریناتولوژیست دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در دوران بارداری در هفته 20-18 بارداری مورد بررسی و صدک 95 میانگین PI رحمی ثبت شد. بعد از زایمان افراد شرکت کننده، پیامدهای نامطلوب بارداری و زایمان بررسی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 26) و آزمون های فیشر و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هااز نظر عوارض مادری و جنینی، 1 نفر (3/2%) دچار IUFD، 2 نفر (5/4%) زایمان زودرس، 8 نوزاد (2/18%) بستری در NICU و 4 مورد (1/9%) LBW مشاهده شد و هیچ موردی از مرگ نوزاد و IUGR مشاهده نشد. میانگین PI شریان رحمی دو طرف بیش از 5/1 با فشارخون بالای بارداری ارتباط معناداری داشت (003/0=p)، اما با عوارض جنینی ارتباط معناداری نداشت. همچنین ارتباط معناداری بین افزایش مقاومت بالای صدک 95 در جریان PI شریان رحمی و افزایش فشارخون بارداری (005/0=p) و زایمان زودرس (04/0=p) مشاهده شد. بین میانگین و صدک بالای 95 PI شریان رحمی و سایر عوارض مادری و جنینی ارتباط معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیریهیچ موردی از مرگ نوزاد و IUGR مشاهده نشد. افزایش PI شریان رحمی در سه ماهه دوم بارداری با افزایش خطر افزایش فشار خون بارداری و زایمان زودرس بارداری همراه است.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, زایمان زودرس, سونوگرافی داپلر, شریان رحمی, نتایج بارداریIntroductionIncreased Doppler indices of uterine artery correlate with adverse pregnancy outcomes. The present study was conducted with aim to investigate the relationship between elevated resistance in the pulsatility index (PI) of the uterine artery at 18-20 weeks of pregnancy and adverse pregnancy outcomes.
MethodsIn this prospective cohort study, colour Doppler ultrasonography was performed on 173 patients referred to the perinatology office at Sabzevar University of Medical Sciences during 18-20 weeks of pregnancy. The 95th percentile of the average uterine PI was recorded. After delivery, adverse pregnancy and childbirth outcomes were evaluated. Data were analysed using SPSS (version 26) and Fisher's exact test and Mann-Whitney U test.
ResultsIn terms of maternal and fetal outcomes, one case (2.3%) experienced intrauterine fetal death (IUFD), two (4.5%) had premature births, eight infants (18.2%) were hospitalized in the neonatal intensive care unit (NICU), and four (9.1%) had low birth weight (LBW). No cases of infant deaths or intrauterine growth restriction (IUGR) were reported. A significant relationship was found between mean PI exceeding 1.5 and high blood pressure during pregnancy (p=0.003). Additionally, significant relationship was found between an elevation in resistance beyond the 95th percentile of the PI and increased blood pressure (p=0.005) and premature delivery (p=0.04). However, no significant relationships were noted between mean and the 95th percentile of the PI and other maternal and fetal outcomes.
ConclusionNo cases of infant deaths and IUGR were reported. The elevated uterine artery PI is associated with increased risk of gestational hypertension and preterm delivery.
Keywords: Doppler Ultrasound, Preeclampsia, Pregnancy Outcomes, Preterm Birth, Uterine Artery -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و دوم شماره 8 (پیاپی 175، Aug 2024)، صص 651 -660مقدمه
اگرچه مدل غربالگری بهینه برای پره اکلامپسی هنوز در حال بررسی است، پره اکلامپسی همچنان یکی از علل اصلی عوارض پری ناتال است. ارتباط آنتی ژن سرطان 125 (CA-125) و پره اکلامپسی اخیرا در چندین مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.
هدفهدف از انجام مطالعه، بررسی ارتباط بین CA-125 و پره اکلامپسی با وزن تخمینی جنین بود.
مواد و روش هااین مطالعه مورد-شاهدی بر روی 30 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی که از نظر سن، شاخص توده بدنی و سن حاملگی با 30 زن باردار طبیعی همگن شده بودند، انجام شد. شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سطح CA-125 خون در زمان خاتمه بارداری با روش الایزا اندازه گیری شد. برای بررسی پروتئینوری از نمونه ادرار استفاده شد. فشار خون و پیامدهای بارداری توسط یک محقق ارزیابی و ثبت شد.
نتایجمیانگین سطح سرمی CA-125 در گروه مبتلا به پره اکلامپسی نسبت به گروه بدون پره اکلامپسی به طور قابل توجهی بیشتر بود (001/0 > p). در این مطالعه افزایش سطح CA-125 احتمال پره اکلامپسی را 5/1 برابر افزایش داده است. همبستگی مستقیم معنی داری بین سطح CA-125 و مقدار پروتئین ادراری به دست آمد (001/0 > p، 605/0 = r). همچنین بین سطح CA-125 و وزن تخمینی جنین همبستگی معنی دار اما منفی به دست آمد (001/0 > p، 593/0- = r).
نتیجه گیریبه نظر می رسد افزایش سطح سرمی CA-125 با حساسیت و ویژگی بالا به طور قابل توجهی با بروز پره اکلامپسی و پیامدهای نامطلوب مرتبط است.
کلید واژگان: CA-125, پره اکلامپسی, وزن تولدBackgroundAlthough an optimal screening model is still under investigation, pre-eclampsia is a leading cause of perinatal morbidity. The association between cancer-antigen-125 (CA-125) and pre-eclampsia has been discussed in several studies recently.
ObjectiveWe aimed to determine the association between CA-125 and preeclampsia and estimated fetal weight.
Materials and MethodsThis case-control study was performed on 30 pregnant women with pre-eclampsia who were homogenized in terms of age, body mass index, and gestational age with 30 normal pregnant women. Participants were recruited via convenience sampling. The level of CA-125 in blood at the time of termination of pregnancy was measured by Enzyme Linked Immunosorbent Assay. The urine sample was used to check proteinuria. Blood pressure and pregnancy outcomes were assessed and recorded.
ResultsThe mean serum CA-125 level in study group was considerably higher than control group (p < 0.001). Elevating the level of CA-125 has increased the likelihood of pre-eclampsia by 1.5 times. A significant direct correlation was obtained between CA-125 level and the amount of urinary protein (r = 0.605, p < 0.001). Also, significant but negative correlation was obtained between the CA-125 level and the estimated weight of the fetus (r = -0.593, p < 0.001).
ConclusionIncreasing the serum level of CA-125 with high sensitivity and specificity is significantly associated with the occurrence of pre-eclampsia and estimated fetal weight.
Keywords: CA-125, Pre-Eclampsia, Birth Weight -
مقدمه
پره اکلامپسی، یک اختلال چندسیستمی با علت ناشناخته در زنان باردار می باشد که دارای عوارض خطرناکی برای مادر و جنین است. مطالعات ضدونقیضی از افزایش ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در این افراد گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ضخامت انتیما- مدیای شریان کاروتید زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی با زنان باردار و غیرباردار سالم انجام گردید.
روش کاراین مطالعه مقطعی تحلیلی در سال های 1398 و 1399 بر روی 21 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی، 21 زن باردار سالم با فشارخون طبیعی و 21 زن غیرباردار و سالم با فشار خون طبیعی انجام گرفت. ضخامت انتیما- مدیای شریان کاروتید افراد مورد مطالعه در 3 ناحیه از شریان کاروتید مشترک دو طرف اندازه گیری و میانگین آن ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آنوا، تی مستقل و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته هابر اساس آزمون نتایج کروسکال والیس، به ترتیب کمینه، بیشینه و میانه ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی 4/0، 8/0، 600/0، در زنان باردار سالم 3/0، 4/0، 300/0 و در زنان غیرباردار و سالم 2/0، 5/0، 300/0 بود (001/0>p).
نتیجه گیریضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری داشت.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, سونوگرافی داپلر, شریان کاروتید, ضخامت انتیما مدیاIntroductionPreeclampsia is a multisystemic disorder with unknown cause in pregnant women that has dangerous complications for mother and fetus. Contradictory studies have been reported about increasing carotid artery intimal media thickness in the preeclamptic pregnant women. The present study was conducted with aim to compare carotid artery intima-media thickness of pregnant women with preeclampsia and healthy pregnant and non-pregnant women.
MethodsThis cross-sectional analytical study was performed in 2019 and 2020 on 21 preeclamptic pregnant women, 21 healthy pregnant with normal blood pressure and 21 non-pregnant women with normal blood pressure. The intima-media thickness of the carotid artery of the subjects was measured in 3 areas of the common carotid artery on both sides and its mean was recorded. Data were analyzed by SPSS software (version 16) and Kolmogorov-Smirnov, ANOVA, independent t, and Kruskal-Wallis tests. P<0.05 was considered significant.
ResultsBased on the results of Kruskal-Wallis test, the minimum, maximum and mean thickness of carotid artery intima media in preeclamptic pregnant women was (0.4, 0.8, 0.600), in healthy pregnant (0.3, 0.4, 0.300), and in non-pregnant women was (0.2, 0.5, 0.300) (P <0.001).
ConclusionThe thickness of intima media of carotid artery was significantly different among the three groups.
Keywords: Carotid Artery, Doppler Sonography, Intima-Media Thickness, Preeclampsia -
مقدمه
پره اکلامپسی در نتیجه خون رسانی ضعیف عروق جفتی ایجاد می شود که ناشی از بازسازی ناکافی شریان های مارپیچی عروق رحم مادری است. تشخیص و پیش بینی زودهنگام پره اکلامپسی (PE) ممکن است از عوارض جنینی و مادری جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارزش تشخیصی تست های غربالگری سه ماه دوم بارداری در خصوص رخداد بیماری پره اکلامپسی در اواخر بارداری انجام شد.
روش کاراین مطالعه مقطعی طی بازه زمانی 1400 تا 1401 در کلینیک پریناتولوژی سبزوار انجام شد. 150 بیمار مراجعه کننده با خطر بالا از نظر پره اکلامپسی در غربالگری سه ماهه دوم بارداری وارد مطالعه شدند. تشخیص پره اکلامپسی نیز با مستندات بستری در بیمارستان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی، منحنی ROC و نمودار مشخصه عملکرد (AUC) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هااز 150 نفری که بر اساس غربالگری سه ماهه دوم بارداری از نظر پره اکلامپسی پرخطر شناسایی شده بودند، فقط 12 نفر (8%) مبتلا به پره اکلامپسی شدند. دقت آلفا فتوپروتئین (AFP) 45/0، اینهیبین A 43/0، جزء آزاد بتای هورمون گونادوتروپین کوریونیک انسانی (fβ-hCG) 27/0 و استریول غیرکونژوکه (UE3) 57/0 برای پیش بینی پره اکلامپسی به دست آمد. با اطمینان 95%، سطح UE3 بین 42/0 و 73/0 بهترین ارزش تشخیصی برای پره اکلامپسی را داشت. بیشترین حساسیت و ویژگی UE3 برای پیش بینی پره اکلامپسی به ترتیب 66% و 49% برای نقطه 74/0 MOM بود.
نتیجه گیریکاهش استریول غیرکونژوکه می تواند به عنوان یک بیومارکر در پیش بینی پره اکلامپسی مورد استفاده قرار گیرد. صرف پرخطر بودن غربالگری سه ماهه دوم بارداری نمی تواند خطر پره اکلامپسی را پیش بینی کند.
کلید واژگان: استریول غیر کونژوکه, آلفا فتوپروتئین, اینهیبین A, بتا HCG, پره اکلامپسی, غربالگری سه ماهه دوم بارداریIntroductionPreeclampsia occurs as a result of poor perfusion of the placental vessels, which in turn, arises from insufficient regeneration of the spiral arteries of the maternal uterus. Early diagnosis and prediction of preeclampsia (PE) may prevent fetal and maternal complications. The present study was conducted with aim to determine the diagnostic value of screening tests in the second trimester of pregnancy regarding the incidence of preeclampsia in late pregnancy.
MethodsThis cross-sectional study was conducted during 2021-2022 in the Perinatology Clinic of Sabzevar. In this study, 150 patients with high risk of preeclampsia in the screening of the second trimester of pregnancy were included. Preeclampsia was diagnosed using hospitalization documents. Data were analyzed using descriptive tests, ROC curve, and the Area under the Curve (AUC). P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsOf 150 high-risk individuals in terms of preeclampsia, only 12 (8%) were diagnosed with preeclampsia. The accuracy of different factors to predict preeclampsia was obtained: 0.45 for AFP, 0.43 for inhibin a, 0.27 for beta HCG, and 0.57 for UE3. With 95% confidence, UE3 level between 0.42 and 0.73 had the best diagnostic value for preeclampsia. The highest sensitivity and specificity of UE3 for predicting preeclampsia was 66% and 49%, respectively for 0.74 MOM.
ConclusionThe reduction of unconjugated estriol can be used as a biomarker in predicting preeclampsia. The high risk of screening in the second trimester of pregnancy cannot merely predict the risk of preeclampsia.
Keywords: Alpha-Fetoprotein, Beta HCG, Inhibin A, Preeclampsia, Second Trimester Screening, Unconjugated Estriol -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و دوم شماره 6 (پیاپی 173، Jun 2024)، صص 473 -480مقدمه
ارتباط بین اندومتریوز و نتیجه بارداری یکی از موضوعات بحث برانگیز است. هرچند درد بیماران با بارداری کاهش می یابد، اما به نظر می رسد که اندومتریوز عوارض نامطلوبی در بارداری ایجاد می کند. متهم اصلی در ایجاد عوارض التهاب مزمن سیستمیک ناشی از سطوح بالاتر سیتوکین ها، فاکتورهای رشد و عوامل رگ زایی است.
هدفاین مطالعه با هدف روشن کردن رابطه بین اندومتریوز، اندومتریوز عمیق، ادنومیوز، درمان جراحی و پیامدهای نامطلوب مادری انجام شد.
مواد و روش هااین مطالعه مورد شاهدی بر روی 250 بیمار حامله مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول (ص) طی سال های 1394 تا 1398 انجام شد. 125 زن مبتلا به اندومتریوز را مورد بررسی قرار داده و آنها را با یک گروه 125 نفری از زنان سالم و بدون سابقه اندومتریوز مقایسه و تاثیر اندومتریوز بر بارداری و زایمان و نوزادان را بررسی کردیم. اطلاعات مربوط به بیماران از هر دو گروه از سیستم اطلاعات بیمارستان و دیتا رجیستری اندومتریوز مرکز تحقیقات اندومتریوز دانشگاه علوم پزشکی ایران استخراج شد.
نتایجمیانگین سنی بیماران در گروه اندومتریوز 10/4 ± 74/32 سال و در گروه شاهد 53/5 ± 7/31 سال بود. از نظر عوارض حاملگی، جفت سرراهی، جفت آکرتا، جداشدگی جفت، پره اکلامپسی، دیابت بارداری و خونریزی پس از زایمان در گروه اندومتریوز نسبت به گروه شاهد افزایش چشمگیری داشت. در اندومتریوز روده SGA به طور معنی داری بیشتر از بیماران بدون اندومتریوز روده بود (03/0 = p). میزان پذیرش نوزادان در NICU در گروه اندومتریوز به طور قابل توجهی بیشتر از گروه شاهد بود (7/40% در مقابل 8/24% و 009/0 = p).
نتیجه گیرییافته های این مطالعه نشان داد که زنان مبتلا به اندومتریوز در معرض خطر بیشتری برای پیامدهای نامطلوب مهم مادری هستند.
کلید واژگان: اندومتریوز, پیامد بارداری, پره اکلامپسی, زایمان زودرس, سزارین, محدودیت رشد جنینBackgroundThe association between endometriosis and the outcome of pregnancy is one of the interesting topics. Endometriosis-related pain is alleviated with pregnancy; however, it is known to cause adverse outcomes in pregnancy. The main cause is systemic chronic inflammation caused by higher levels of cytokines, growth factors, and angiogenesis factors.
ObjectiveThis study aimed to clarify the relationship between endometriosis, deep endometriosis, adenomyosis, surgical treatment, and poor maternal consequences.
Materials and MethodsIn this case-control study, data from 250 women who gave birth in Hazrat Rasoul Akram hospital, Tehran, Iran from February 2015 to December 2019 was extracted from the hospital information system in January 2020. Participants were divided into 2 groups: 125 women with endometriosis and 125 women without endometriosis. We looked at how endometriosis affected mothers and newborn babies. Data on pregnancy, delivery, and newborns of both groups was extracted.
ResultsThe mean age of participants was 32.74 ± 4.10 and 31.7 ± 5.53 yr in endometriosis and control group, respectively. In terms of pregnancy complications, placenta previa, placenta accreta, placenta abruption, pre-eclampsia, gestational diabetes mellitus, and postpartum hemorrhage remarkably increased in the endometriosis group compared to the control group. Small for gestational age was significantly higher in rectal endometriosis than women without rectal endometriosis (p = 0.03). The neonatal intensive care unit admission rate was notably higher in infants of the endometriosis group compared to controls (40.7% vs. 24.8%, p = 0.009).
ConclusionOur findings showed women with endometriosis are at a higher risk for important adverse maternal outcomes.
Keywords: Endometriosis, Pregnancy Outcomes, Pre-Eclampsia, Preterm Birth, Cesarean Section, Small For Gestational Age -
پیش زمینه و هدف
پره اکلامپسی (PE[1]) شایع ترین اختلال فشارخون بالا بعد از هفته 20 بارداری است و عوارض و آسیب های مرتبط با آن، به عنوان علت اصلی مرگ و میر مادر و جنین شناخته می شود. تغییرات در سیستم ایمنی در بیماری زایی PE نقش به سزایی دارد، سلول های کشنده طبیعی T NKT-cells[2]))، به عنوان فراوان ترین لکوسیت در طول بارداری، توسط هورمون های تخمدانی در دسیدوا جذب و فعال می شوند، شواهد اخیر از این ایده حمایت می کند که سلول های NKT با پروفایل های رونویسی و سیتوکین منحصربه فرد به عنوان واسطه بین سیستم ایمنی ذاتی و ایمنی اختصاصی عمل می نمایند و نقش محوری در بارداری ایفا می نمایند. بنابراین هدف از این مطالعه، مروری بر تعداد، فنوتیپ، تغییرات و فعالیت عملکردی سلول های NKT را در بارداری طبیعی و پره اکلامپسی بود.
مواد و روش کاراین مطالعه یک مرور روایی است که از پایگاه اطلاعات PubMed-Medline و Embase برای جستجو در نقش سلول های NKT در بارداری و پره اکلامپسی استفاده نمود. داده ها از جستجو و استخراج مقاله ها به دست آمد.
یافته هانتایج مطالعات مختلف نشان داد که تعداد سلول های NKT در پره اکلامپسی در مقایسه بارداری نرمال با به طور قابل توجهی افزایش می یابد. بااین حال، هیچ تفاوت قابل توجهی در تعداد و فنوتیپ سلول های iNKT[3] در بارداری طبیعی و پره اکلامپسی وجود ندارد. بااین حال، کاهش جزئی در[4] IFN-γ ترشح شده از سلول iNKT در زنان باردار در مقایسه با بیماران پره اکلامپسی نشان دادند.
بحث و نتیجه گیریسلول های NKT با ترشح اینترلوکین-4[5] و اینترفرون-γ در تنظیم تعادل پاسخ های Th1[6] و Th2 نقش دارند. در طول بارداری، ایمنی مادر نسبت به تولید سیتوکین تیپ دو جهت مهار عملکرد سیتوکین های تیپ یک که می تواند برای جنین در حال رشد مضر باشد، سوگیری دارد. بااین حال، این سوگیری به سیتوکین های تیپ دو در بارداری نرمال رخ می دهد.
کلید واژگان: سلول های NKT, بارداری, پره اکلامپسیBackground & AimPreeclampsia (PE) is the most common hypertensive disorder after 20 weeks of gestation, and its complications are the leading cause of maternal and fetal mortalities. Changes in the innate and adaptive immune systems play a crucial role in the pathogenesis of PE. Natural Killer Cells (NKTs) are the most abundant leukocytes during pregnancy, recruited and activated by ovarian hormones in the decidua. Recent evidence supports the idea that NKT cells exist in various environmental tissues and the decidua with their unique transcriptional profiles and cytokines, and bridge between innate and adaptive immune systems. Therefore, this study aimed to review the number, phenotype, changes, and functional function of NKT cells in normal pregnancy and preeclampsia.
Materials & MethodsThis study was a narrative review that utilized the PubMed-Medline and Embase databases to search for the role of NKT cells in pregnancy and preeclampsia. Data were obtained from searching and extracting relevant articles.
FindingsThe results of various studies showed that the number of NKT cells increases in preeclampsia compared to normal pregnancy. However, there isn't any significant difference in the quantity and characteristics of iNKT cells between normal pregnancy and preeclampsia. Nonetheless, normal pregnant women exhibit a slight but meaningful reduction in the secretion of IFN-γ from iNKT cells compared to women with preeclampsia.
Discussion and ConclusionNKT cells regulate the balance of Th1 and Th2 responses by secreting interleukin-4 and interferon-γ. During pregnancy, maternal immunity is biased towards the production of type 2 cytokines to inhibit the function of type 1 cytokines, which can be harmful to the developing fetus. This shift to type 2 cytokines occurs in normal pregnancy.
Keywords: NKT Cells, Pregnancy, Preeclampsia -
پیش زمینه و هدف
پره اکلامپسی (PE)، یک سندرم خاص بارداری است که به عنوان یک عامل خطر اصلی برای زایمان زودرس شناخته می شود. پره اکلامپسی (PE) با فشارخون بالا، پروتئینوری قابل توجه و پاسخ التهابی سیستمیک بیش ازحد مادر مشخص می شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش و عملکرد سلول های T تنظیمی Tregs در بارداری و پره اکلامپسی بود.
مواد و روش کاراین مطالعه یک مرور روایی است که از پایگاه اطلاعات PubMed-Medline و Embase برای جستجو در نقش سلول های T تنظیمی (Tregs) در بارداری و پره اکلامپسی استفاده کرد. داده ها از جستجو و استخراج مقاله ها به دست آمد.
یافته هانتایج مطالعات مختلف نشان داد که آنتی ژن های پدری و هورمون های جنسی زنانه مسئول افزایش تعداد سلول های Tregs در طول بارداری می باشند. گسترش سلول های Tregs و تنظیم سیستم ایمنی برای تحمل مادر نسبت به جنین ضروری است، درواقع تعداد و عملکرد سلول های Tregs نقش مهمی در بارداری دارند، به عبارتی کاهش تعداد و عملکرد این سلول ها در بارداری های ناموفق نظیر در پره اکلامپسی مشاهده می گردد.
بحث و نتیجه گیریسلول های T تنظیمی نقش حیاتی در حفظ تحمل ایمنی نسبت به جنین در طول بارداری دارند. کاهش تعداد یا عملکرد این سلول ها می تواند منجر به عوارض بارداری ازجمله پره اکلامپسی شود. متخصصان سلامت باید به اهمیت تعادل ایمنی در بارداری توجه داشته باشند و در ارزیابی خطر پره اکلامپسی، عوامل مرتبط با سیستم ایمنی را نیز در نظر بگیرند. همچنین، درک بهتر نقش سلول های Tregs می تواند به توسعه روش های جدید تشخیصی و درمانی برای پره اکلامپسی کمک کند.
کلید واژگان: بارداری, پره اکلامپسی, سلول های T تنظیمیBackground & AimsPreeclampsia (PE) is a pregnancy-specific syndrome recognized as a major risk factor for preterm delivery. Preeclampsia (PE) is characterized by high blood pressure, significant proteinuria, and an excessive maternal systemic inflammatory response. The aim of this study was to investigate the role and function of regulatory T cells (Tregs) in pregnancy and preeclampsia.
Materials & MethodsThis study is a narrative review that utilized the PubMed-Medline and Embase databases to search for the role of regulatory T cells (Tregs) in pregnancy and preeclampsia. Data were obtained from searching and extracting relevant articles.
ResultsThe results of various studies indicated that paternal antigens and female sex hormones are responsible for the increased number of Tregs during pregnancy. The expansion of Tregs and the regulation of the immune system are essential for maternal tolerance towards the fetus. Indeed, the number and function of Tregs play a crucial role in pregnancy; a reduction in the number and function of these cells is observed in unsuccessful pregnancies such as those complicated by preeclampsia.
ConclusionRegulatory T cells play vital roles in maintaining immune tolerance towards the fetus during pregnancy. A decrease in the number or function of these cells can lead to pregnancy complications, including preeclampsia. Health professionals should be aware of the importance of immune balance during pregnancy and consider immune system-related factors when assessing the risk of preeclampsia. Additionally, a better understanding of the role of Tregs could contribute to the development of new diagnostic and therapeutic methods for preeclampsia.
Keywords: Pregnancy, Preeclampsia, Regulatory T Cells -
هدف
هدف این مطالعه بررسی اثر فورزوماید در کنترل فشار خون بالا بعد از زایمان سزارین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف بود.
روش هاپژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 120 زن مبتلا به پره اکلامپسی خفیف، پس از عمل سزارین در بیمارستان خلیج فارس شهر بندرعباس در سال 1396 انجام شد. زنان به طور تصادفی در 2 گروه فورزوماید خوراکی (روزانه 20 میلی گرم به مدت 5 روز) و دارونما قرار گرفتند. فشارخون سیستولی و دیاستولی، فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در دقیقه در تمام بیماران در روزهای صفر، 1، 3، 5 و 7 بعد از زایمان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کای اسکوئر و تی مستقل تجزیه وتحلیل شد.
یافته هاقبل از شروع درمان، تفاوت معنی داری از نظر فشار خون سیستولی و دیاستولی، فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در دقیقه بین 2 گروه وجود نداشت. اما فشار خون سیستولی در روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر از گروه دارونما بود (0/05>P). از سوی دیگر، فشار خون دیاستولی در روز اول به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر بود (0/001=P). همچنین، فشار متوسط شریانی در روزهای اول (0/001>P) و سوم (0/021=P) به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر بود. پس از پایان درمان، فشار خون در 70 درصد از گروه فورزوماید و 50 درصد از گروه دارونما کنترل شده بود (0/025=P).
نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف روزانه 20 میلی گرم فورزوماید خوراکی به مدت 5 روز پس از زایمان سزارین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف می تواند در مقایسه با دارونما منجر به کاهش معنی دار فشار خون سیستولی در روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم شود.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, پرفشاری خون, فورزومایدObjectiveThis study aimed to evaluate the effect of furosemide administration on controlling high blood pressure after Cesarean section (CS) in women with mild preeclampsia.
MethodsThis double-blind, placebo-controlled randomized clinical trial was conducted on 120 women with mild preeclampsia after CS in Khalij Fars Hospital, Bandar Abbas, south of Iran, in 2017. They were randomly allocated to two groups of oral furosemide (20 mg daily for five days) and placebo. Systolic and diastolic blood pressures, mean arterial pressure, and heart rate were measured in all patients on days 0 (before treatment), 1, 3, 5, and 7 after delivery. Data were analyzed in SPSS software, version 19, using independent t-test and chi-square test.
ResultsBefore treatment, there was no significant difference between the two groups regarding systolic and diastolic blood pressures, mean arterial pressure, and heart rate. However, systolic blood pressure was significantly lower in the furosemide groups on the 1st, 3rd, 5th, and 7th days after delivery compared to the placebo group (P<0.05). Diastolic blood pressure was significantly lower in the furosemide group only on the first day after delivery. Also, mean arterial pressure was significantly lower in the furosemide group on days 1 (P<0.001) and 3 (P=0.021). At the end of the treatment, blood pressure was controlled in 70% of patients in the furosemide group and 50% of patients in the placebo group (P=0.025).
ConclusionIt seems that 20 mg oral furosemide taken daily for five days after CS can significantly reduce systolic blood pressure on the 1st, 3rd, 5th, and 7th days after delivery in women with mild preeclampsia.
Keywords: Preeclampsia, Hypertension, Furosemide -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و دوم شماره 1 (پیاپی 168، Jan 2024)، صص 69 -80مقدمه
پره اکلامپسی یک اختلال چند ارگانی است که 5-2% زنان باردار تحت تاثیر قرا می دهد. توصیه های ارایه شده برای شروع آسپرین در زنان پرخطر پس از هفته 11 بارداری است.
هدفما پروتکلی را برای بررسی اثربخشی مصرف آسپرین از اوایل بارداری ارایه می دهیم که یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده برای ارزیابی اینکه آیا آسپرین با دوز کم تجویز شده از اوایل بارداری شیوع پره اکلامپسی زودرس و دیررس را کاهش می دهد. علاوه بر این برای مقایسه ی اثربخشی تجویز آسپرین قبل و بعد از 11 هفته در کاهش وقوع پره اکلامپسی؟
مواد و روش هاکلیه حاملگی های در معرض خطر پره اکلامپسی با توجه به سابقه جمعیت شناختی و مامایی که به کلینیک مادر و جنین بیمارستان دانشگاه تهران مراجعه می کنند برای شرکت در این کارآزمایی دعوت می شوند. نتایج (پیامدهای) بارداری و نوزادان جمع آوری و تجزیه و تحلیل خواهد شد. اولین ثبت نام برای مطالعه پایلوت از شرکت کنندگان پرخطر برای پره اکلامپسی از ژانویه 2023 بوده است. علاوه بر این ثبت نام در کارآزمایی اصلی از اکتبر 2023 آغاز خواهد شد.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, آسپرین, سونوگرافی داپلر رنگی, بارداری, سه ماهه اول, پروتئین پلاسمای مرتبط با بارداری-ABackgroundPre-eclampsia (PE) is a multiorgan disorder that affects 2-5% of all pregnant women. Present recommendations for when to start aspirin in high-risk women are after 11 wk of gestation.
ObjectiveWe present a protocol to investigate the effectiveness of aspirin use from early pregnancy, which is a randomized controlled trial to assess whether prescribed low-dose aspirin from early pregnancy reduces the prevalence of early and late-onset PE. Additionally, to compare the effectiveness of aspirin administration before and after 11 wk in reducing the occurrence of PE?
Materials and MethodsAll pregnancies at risk of PE, according to demographic and midwifery history, who are referred to the Maternal-Fetal Clinic of Tehran University hospital, Tehran, Iran were invited to take part in the trial. The outcomes of pregnancy and newborns will be gathered and analyzed. The first registration for the pilot study was in January 2023, and the participants were recognized as high-risk for PE. In addition, enrollment in the main study will begin as of October 2023.
Keywords: Pre-eclampsia, Aspirin, Color doppler ultrasonography, Pregnancy, First trimester, Pregnancy-associated plasma protein-A -
پیش زمینه و هدف
آسیب حاد کلیه پس از زایمان یک اختلال نادر است اما می تواند با عواقب طولانی مدتی برای مادر و نوزاد همراه باشد. ازجمله عوامل خطر در ایجاد آسیب حاد کلیه می توان به دکولمان و پره اکلامپسی اشاره کرد. هدف این مقاله، گزارش یک مورد نارسایی حاد کلیوی پس از زایمان است که در ارتباط با دکولمان جفت و پره اکلامپسی اتفاق افتاده است.
معرفی بیمار:
بیمار در سن حاملگی 33 هفته و 5 روز بر اساس سونوگرافی با شکایت درد زایمانی و خونریزی واژینال مراجعه کرد. گزارش ما به چند دلیل نمونه جالبی است، نخست اینکه بیمار با شک به دکولمان تحت سزارین قرار گرفت و پس ازآن با شک به پره اکلامپسی تحت درمان قرار گرفت و درنهایت نارسایی حاد کلیه تشخیص داده شد. همچنین به دلیل افزایش هم زمان آزمایشات عملکردی کبدی و خروج مایع زیاد سروزی تشخیص افتراقی با مشکل مواجه شده بود.
بحث و نتیجه گیرینارسایی حاد کلیه یک اختلال نادر است اما توجه به عوامل خطر این اختلال در مدیریت بهتر خدمات مامایی نقش بسزایی دارد. بنابراین جداشدگی جفت به عنوان یک عامل خطر مستقل برای مرگ و میر قبل از زایمان و عوامل خطر آن باید به دقت ارزیابی شوند.
کلید واژگان: آسیب حاد کلیه, زایمان, دکولمان, پره اکلامپسیBackground & AimAcute kidney injury after childbirth is a rare disorder. However, it can have long-term consequences for the mother and the baby. Among the risk factors causing acute kidney injury are placental abruption and preeclampsia. The purpose of this article is to describe a case of postpartum acute renal failure that occurred in connection with placental abruption and preeclampsia.
Case report:
The patient was referred at 33 weeks and five days of gestation based on ultrasound with complaints of labor pain and vaginal treatment. Our report is an interesting case for several reasons: a patient underwent a cesarean section with suspicion of placental abruption and was then treated for suspicion of preeclampsia and finally diagnosed with acute renal failure. Also, differential diagnosis was difficult due to the increase in liver function tests and the outflow of serous fluid.
Discussion & ConclusionPaying attention to the risk factors of Acute kidney failure plays a significant role in better management of midwifery services. Therefore, placental abruption and its risk factors should be carefully evaluated as an independent risk factor for perinatal mortality.
Keywords: Acute Kidney Injury, Childbirth, Placental Abruption, Preeclampsia -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و یکم شماره 10 (پیاپی 165، Oct 2023)، صص 845 -852مقدمه
پروتیین پروپروتیین کانورتاز سوبتیلیسین/ککسین نوع 9 (PCSK9) یکی از عوامل مرتبط با استرس اکسیداتیو و اختلالات دیس لیپیدمی است.
هدفهدف از این مطالعه بررسی پروفایل لیپیدی، سطوح PCSK9 و استرس اکسیداتیو در پره اکلامپسی بود.
مواد و روش هااین مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان سینا دانشگاه علوم پزشکی همدان از مرداد 1399 تا اردیبهشت 1400 انجام شد. 30 زن پره اکلامپسی و 30 زن باردار سالم با میانگین سنی 30 سال وارد مطالعه شدند. پس از معاینه بالینی، نمونه های خون ناشتا جمع آوری شد و غلظت پروتیین PCSK9، سوپراکسید دیسموتاز، فعالیت های گلوتاتیون پراکسیداز و سطوح گلوتاتیون با استفاده از روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم تعیین شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، وضعیت اکسیدان کل و سطوح مالون دی آلدیید به صورت دستی تعیین شد.
نتایجمیانگین سنی مادر شرکت کنندگان به ترتیب 75/4 ± 97/29 و 85/5 ± 23/31 سال بود. غلظت کلسترول تام، کلسترول لیپوپروتیین با چگالی کم، پروپروتیین کانورتاز سوبتیلیسین/ککسین نوع 9، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و سطوح مالون دی آلدیید در گروه پره اکلامپسی در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (02/0 > p). وضعیت کل اکسیدان، سطح گلوتاتیون، سوپراکسید دیسموتاز، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود (01/0 > p). متغیر PCSK9 ارتباط منفی معنی داری با پارامترهای آنتی اکسیدانی داشت. با این حال، ارتباط مثبت و معناداری بین سطح PCSK9 و پارامترهای کلسترول لیپوپروتیین با چگالی کم مشاهده شد.
نتیجه گیریPCSK9 باعث افزایش LDL-C به عنوان یک عامل اکسیداتیو و افزاینده آسیب های اندوتلیال و فشار خون در پره اکلامپسی می شود.
کلید واژگان: PCSK9, کلسترول بالا, استرس اکسیداتیو, پره اکلامپسیBackgroundProprotein convertase subtilisin/kexin type 9 (PCSK9) protein is one of the factors associated with oxidative stress and dyslipidemia disorders.
ObjectiveThis study aimed to evaluate the lipid profile, PCSK9 levels, and oxidative stress in preeclampsia.
Materials and MethodsThis case-control study was conducted at Sina hospital in Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran from August 2020-May 2021. The average maternal age of included participants was 30 yr with 30 preeclampsia and 30 healthy pregnant women. After clinical examination, the fasting blood samples were collected, and the serum PCSK9 protein concentration, superoxide dismutase, glutathione peroxidase activities, and glutathione levels were determined by enzyme-linked immunosorbent assay. Total antioxidant capacity, total oxidant status, and malondialdehyde levels were determined manually.
ResultsThe average maternal age of participants were 29.97 ± 4.75 and 31.23 ± 5.85 yr, respectively. The concentrations of total cholesterol, low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C), PCSK9, total antioxidant capacity, and malondialdehyde levels were higher in the preeclampsia group compared with control (p < 0.02). Total oxidant status, glutathione levels, superoxide dismutase, glutathione peroxidase activities were lower in the cases group compared with the control group (p < 0.01). The PCSK9 variable had a significant negative association with antioxidant parameters; however, a significant positive association was observed between PCSK9 level and parameters of LDL-C.
ConclusionPCSK9 is associated with increased serum levels of LDL-C and oxidative factors in pregnant women that increase the risk of endothelial damage and hypertension in preeclampsia.
Keywords: PCSK9, Hypercholesterolemia, Oxidative stress, Preeclampsia -
شرایط طبی و جراحی مادر می تواند دوره حاملگی را عارضه دار کند و بر حاملگی اثر بگذارد. پزشکان باید فهم درستی از اثرات حاملگی بر سیر طبیعی بیماری، اثر بیماری بر حاملگی و تغییراتی که در درمان حاملگی و بیماری به دلیل همزمانی این دو باهم نیاز است، داشته باشند. یکی از مشکلات و عوارض شایع در دوران بارداری فشارخون بالا می باشد که منجر به بستری شدن در بیمارستان می شود. اختلالات فشارخون در 10% از بارداری ها در ایالات متحده رخ می دهند و مسیول حدودا 3/12% مرگ های مادری می باشند. فشارخون بالا در بارداری یک علامت خطر مهم است که خطراتی را برای مادر و جنین به دنبال دارد. در برخی موارد این عوارض می توانند تهدید کننده حیات مادر و جنین باشند؛ برای مثال پره اکلامپسی یکی از چهار علت اصلی مرگ مادر می باشد که در صورت تشخیص و درمان به موقع می توان از عوارض ناگوار جلوگیری نمود. فشارخون بالا در بارداری انواع مختلفی دارد که می تواند مرتبط با بارداری یا غیر مرتبط با بارداری باشد و تشخیص و نحوه مدیریت هریک از آن ها با یکدیگر متفاوت است. هدف از مطالعه حاضر مروری اجمالی بر تعاریف، روش های تشخیصی، ریسک فاکتور ها، علایم، عوارض جانبی، درمان های دارویی و غیر دارویی و پیشگیری از انواع فشارخون بارداری در دوران بارداری بر اساس آخرین گایدلاین زنان و مامایی آمریکا (ACOG: American College of Obstetricians and Gynecologists) و آخرین چاپ کتاب Beckman و Ling's بود.
کلید واژگان: فشارخون بالا, بارداری, پره اکلامپسیThe medical and surgical condition of mother during pregnancy can be affected on prenatal morbidity and mortality. Physician must have knowledge about the effects of pregnancy on the course of disease as well as the effects of disease on outcome of pregnancy and treatment of disease during pregnancy.Hypertension is one of the common difficulties and complications during pregnancy, which leads to hospitalization. Blood pressure disorders occur in approximately 10% of pregnancies in the United States, and it accounts for 12.3% of maternal deaths. Hypertension in pregnancy is an important alarm that carries risks for both the mother and the fetus. In some cases, these complications can be life-threatening risks for both. For example, preeclampsia ranks among the top four leading causes of maternal mortality, when it is diagnosed and treated correctly it is possible to prevent adverse consequences. There are different types of high blood pressure in pregnancy that can be related to pregnancy or not related to pregnancy, and the diagnosis and management of each of them are different from each other. The purpose of this study was to provide a brief overview of definitions, diagnostic methods, risk factors, symptoms, side effects, drug and non-drug treatments, and prevention of various types of hypertension during pregnancy based on the latest American Obstetrics and Gynecology Guidelines and the latest edition of Beckman and Ling's Obstetrics and Gynecology.
Keywords: Hypertension, Pregnancy-Induced, Pre-Eclampsia -
مقدمه
پره اکلامپسی یک اختلال دوران بارداری است که با فشارخون بالا مشخص می شود. با توجه به آسیب عروقی و گلبولی مشاهده شده در بیماری پره اکلامپسی، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین میزان شاخص های گلبول قرمز با بروز و شدت بیماری پره اکلامپسی انجام شد.
روش کاراین مطالعه مورد شاهدی از تیر سال 1400 لغایت تیر سال 1401 بر روی 22 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی خفیف، 38 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید و 38 زن باردار سالم که به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل مراجعه کردند، به انجام رسید. ارزیابی تعداد گلبول های قرمز و میزان هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC با آزمایش 2 میلی لیتر خون حاوی ضد انعقاد به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 26) و آزمون های تی مستقل، کای دو، پیرسون و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هااز بین متغیرهای پایه، داشتن سابقه پره اکلامپسی (005/0=p)، شاخص توده بدنی (030/0=p) و فشارخون سیستولی و دیاستولی (001/0>p) بین سه گروه مورد مطالعه اختلاف معنی داری داشتند. از بین شاخص های گلبول قرمز، میزان MCV بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری داشت (043/0=p). هموگلوبین (248/0- =r، 034/0=p)، MCV (335/0- =r، 004/0=p) و MCH (315/0- =r، 007/0=p) با فشارخون سیستولی همبستگی داشتند. هموگلوبین (335/0، 912/0؛ 545/0=OR، 95% CI؛ 021/0=p)، هماتوکریت (644/0، 967/0؛ 789/0=OR، 95% CI؛ 022/0=p)، و MCV (808/0، 983/0؛ 891/0=OR، 95% CI؛ 022/0=p) با شدت بیماری پره اکلامپسی ارتباط داشتند.
نتیجه گیریبا توجه به کاهش معنی دار میزان MCV در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی و ارتباط آن با افزایش فشارخون سیستولی و نیز شدت بیماری، پیشنهاد می شود این شاخص غیرتهاجمی جهت غربالگری بیماری پره اکلامپسی در طول دوره بارداری مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, فشارخون, هماتوکریت, هموگلوبین, MCVIntroductionPreeclampsia is a disorder of pregnancy characterized by high blood pressure. Regarding vascular and red blood cell (RBC) damages in preeclampsia patients, the present study was performed with aim to investigate the relationship between the level of RBC indicators with the incidence and severity of preeclampsia.
MethodsThis case-control study was conducted within one year (July 2021 to July 2022) on 22 pregnant women with mild preeclampsia, 38 pregnant women with severe preeclampsia, and 38 healthy pregnant women who referred to Amiral Momenin Hospital in Zabol city. Evaluation of the number of red blood cells and the amount of hemoglobin, hematocrit, MCV, MCH, and MCHC was obtained by analyzing 2 ml of blood containing anticoagulant. Data analysis was done using SPSS statistical software (version 26) and independent t-test, chi-square, Pearson, and logistic regression analysis. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsAmong the basic variables, having a history of preeclampsia (P=0.005), body mass index (P=0.030), systolic blood pressure (P<0.001) and diastolic blood pressure (P<0.001) had significant differences between the three studied groups. Among the RBC indices, MCV was significantly different between the studied groups (P=0.043). Hemoglobin (r= -0.248, P=0.034), MCV (r= -0.335, P=0.004), and MCH (r= -0.315, P=0.007) had a significant correlation with systolic blood pressure. Hemoglobin [OR (95% CI)= 0.545 (0.335, 0.912), P=0.021], hematocrit [OR (95% CI)= 0.789, (0.644, 0.967), P=0.022], and MCV [OR (95% CI)= 0.891 (0.808, 0.983), P=0.022] were related to the severity of preeclampsia.
ConclusionConsidering the significant reduction of MCV index in the preeclampsia group and the correlation of this decrease with the increase of systolic blood pressure and the severity of preeclampsia, it is suggested that this non-invasive index be measured during pregnancy for screening of preeclampsia.
Keywords: blood pressure, Hematocrit, Hemoglobin, MCV, Preeclampsia -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال بیست و یکم شماره 4 (پیاپی 159، Apr 2023)، صص 295 -302مقدمه
شواهد علمی نشان می دهد که عدم تعادل بین سایتوکین های التهابی و ضد التهابی نقش مهمی در ایجاد بیماری پره اکلامپسی ایفا می کند.
هدفدر مطالعه حاضر ارتباط سطح سرمی اینترلوکین-23 (IL-23) مادر، یک سایتوکین پیش التهابی، با خطر بروز بیماری پره اکلامپسی و شدت آن بررسی شد.
مواد و روش هایک مطالعه مورد-شاهدی شامل 145 زن با 75 مورد بیمار پره اکلامپسی، 35 زن باردار سالم و 35 فرد کنترل غیر باردار سالم از زاهدان، جنوب شرق ایران انجام شد. سطوح مادری IL-23 در گردش خون با استفاده از روش الایزا تعیین شد.
نتایجسطح سرمی IL-23 مادر در گروه پره اکلامپسی و دو زیر گروه آن، پره اکلامپسی شدید و خفیف افزایش یافت، به طوری که این افزایش در گروه های پره اکلامپسی و پره اکلامپسی شدید معنیدار، اما در پره اکلامپسی خفیف در مقایسه با گروه کنترل معنیدار نبود (به ترتیب 001/0 > p، 001/0 >p و 08/0 =p). علاوه بر این، سطح سرمی IL-23 مادر در پره اکلامپسی با شروع زودرس از نظر آماری معنیدار بود، اما در گروه پره اکلامپسی دیررس در مقایسه با گروه کنترل باردار سالم معنیدار نبود (به ترتیب 001/0p < و 46/0 = p).
نتیجه گیرینتایج مطالعه ما ارتباط مثبتی بین سطح IL-23 و بیماری پره اکلامپسی به ویژه در پره اکلامپسی نوع شدید و زودرس نشان داد که نشان می دهد IL-23 ممکن است در پاتوژنز این سندرم سیستمیک نقش داشته باشد.
کلید واژگان: پره اکلامپسی, اینترلوکین 23, بارداری, التهابBackgroundScientific evidence support that imbalance between inflammatory and anti-inflammatory cytokines play a critical role in preeclampsia (PE).
ObjectiveTo investigate the relationship between the maternal serum level of interleukin (IL)-23, a pro-inflammatory cytokine, PE and its severity risk was investigated.
Materials and MethodsThe case-control study included a total of 145 women counting 75 PE cases, 35 healthy pregnant and 35 healthy non-pregnant controls from Zahedan, southeast of Iran. The maternal levels of IL-23 in circulation were determined via enzyme-linked immunosorbent assay.
ResultsThe maternal serum levels of IL-23 were increased in PE and its 2 subgroups severe PE and mild PE, so that these increases were significant in PE and severe PE, but not in mild PE compared with the controls (p < 0.001 and p < 0.001, p = 0.08, respectively). Besides, the maternal IL-23 serum level was statically significant in the early onset PE, but not in the late onset-PE group compared to healthy pregnant controls (p < 0.001, p = 0.46 respectively).
ConclusionThe results of our study showed a positive association between IL-23 level and PE, especially in severe type and early onset PE, which suggests that IL-23 may be involved in the pathogenesis of this systemic syndrome.
Keywords: Preeclampsia, Interleukin-23, Pregnancy, Inflammation -
زمینه و هدف
سندرم آینه یک اختلال نادر است که در آن هیدروپس جنین با ادم، پروتیینوری و فشارخون مادر همراه است. پاتوژنز آن نامشخص است و حتی اگر ویژگی های متمایز مثل بزرگی جفت را بتوان شناسایی کرد ، اغلب با پره اکلامپسی اشتباه گرفته می شود. این سندرم با افزایش مرگ ومیر جنینی و عوارض مادری همراه است.
معرفی بیمار:
ما یک مورد غیرمعمول از سندرم آینه ای را گزارش می کنیم که در 22 هفته و 4 روز در خانم باردار مولتی پار ظاهر شد که با شکایت از سردرد، ادم اندام و همورویید مراجعه کرد. طبق سونوگرافی هیدروپس جنینی تایید شد و تصمیم به خاتمه بارداری گرفته شد.گزارش ما به چند دلیل نمونه جالبی از شکل غیرمعمول سندرم آینه است که درنهایت منجر به هیسترکتومی می شود. ابتدا به این دلیل که سندرم آینه ای در یک بیمار مبتلابه همورویید و با فشارخون تقریبا نرمال تشخیص داده شد. سپس به دلیل همراهی سندرم آینه با خونریزی غیرقابل کنترل، که پس از درمان دارویی برای ختم بارداری، درنهایت کورتاژ و هیسترکتومی انجام شد.سپس کیست های متعدد تخمدان در تخمدان راست به اندازه 10 سانتی متر و ادم تخمدان چپ، آسیت متوسط، همچنین ادم مثانه، رحم و تخمدان در زمان هیسترکتومی وجود داشت.
نتیجه گیریسندرم آینه با افزایش مرگ ومیر پری ناتال و عوارض مادری همراه است. بنابراین به منظور بهبود مدیریت مامایی در موارد سندرم آینه ای، کاهش مرگ ومیر جنین و عوارض مادری و شناخت اختلالات ناشناخته هم زمان، باید تمام علایم مادر را به دقت بررسی کرده و در اسرع وقت اقدام به درمان کنیم و در صورت لزوم، زایمان را در نظر بگیریم.
کلید واژگان: سندرم آینه ای, هیدروپس جنینی, پره اکلامپسی, پلاسنتامگالیScientific Journal of Nursing, Midwifery and Paramedical Faculty, Volume:8 Issue: 4, 2023, PP 88 -94Background & aimMirror syndrome is a rare disorder in which fetal hydrops is associated with maternal edema, proteinuria and hypertension. Its pathogenesis is unclear and it is frequently mistaken for preeclampsia, even though distinguishing features can be identified and placentomegaly is consistently observed. It is associated with an increase in fetal mortality and maternal morbidity.
Case Presentationwe report an uncommon case of mirror syndrome, which appeared in 22 weeks and 4 days in multi parous pregnant women that characterized by complaints of headache, swollen limbs and hemorrhoids. And According to ultrasound, hydrops fetalis was confirmed and the decision was made to terminate the pregnancy. Our report is an interesting example of an unusual form of Mirror syndrome for several reasons which ultimately leads to hysterectomy. First due to mirror syndrome in a patient suffering from hemorrhoids and lack of hypertension. Then Due to the association of mirror syndrome with uncontrollable bleeding, following medical treatment to terminate the pregnancy and finally curettage and hysterectomy. and then concurrent multiple ovarian cysts in the right ovary with a size of 10 cm and left ovarian edema and presence of ascites, serosis uterine, and bladder, uterine and ovarian edema at the time of hysterectomy.
Conclusionmirror syndrome is associated with an increase in perinatal mortality and maternal morbidity. SO in order to improve midwifery management in cases of mirror syndrome, reduce fetal mortality and maternal morbidity and recognize concurrent unknown disorders, we must carefully examine all the symptoms of the mother and take treatment as soon as possible and, if necessary, consider delivery.
Keywords: mirror syndrome, fetal hydrops, preeclampsia, Placentomegaly -
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال بیست و پنجم شماره 3 (پیاپی 157، امرداد و شهریور 1401)، صص 394 -407زمینه و هدف
پره اکلامپسی عارضه شایع نیمه دوم حاملگی است. اختلالات خواب از طریق ایجاد استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد اندوتلیال ممکن است سبب افزایش فشار خون شود؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط اختلالات خواب و پره اکلامپسی انجام شد.
مواد و روش هااین پژوهش از نوع آزمایشی کنترلی است که روی 90 زن در گروه پره اکلامپسی و 150 زن در گروه کنترل مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاهی مشهد انجام شد. نمونه گیری در گروه آزمایش از زنان بستری با تشخیص قطعی پره اکلامپسی و در گروه کنترل از بین زنان باردار غیرمبتلا به پره اکلامپسی مراجعه کننده به درمانگاه مامایی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق زنان/مامایی، پرسش نامه کیفیت خواب پیتزبرگ و فرم ارزیابی بالینی برای تعیین علایم و شدت پره اکلامپسی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 و آزمون های آماری من ویتنی، کای دو و فیشر انجام شد. میزان P کمتر از 0/05 معنادار در نظر گرفته شد.
ملاحظات اخلاقی این تحقیق در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه علوم پزشکی مشهد با کد IR.MUMS.NURSE.REC.1397.042 تصویب شد.یافته هامیانگین میزان خواب واقعی در شب در گروه افراد سالم (2/3±8/4) به طور معناداری بیشتر از افراد مبتلا (2/2±8 /0) بود (0/ 028=P). از نظر خروپف با صدای بلند، بیدار شدن در نیمه شب بیشترین تعداد در افراد گروه مبتلا مشاهده شد (0/001> P). بین 2 گروه از نظر سطح نمره کیفیت خواب تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0/001> P). بر اساس آزمون رگرسیون لجستیک در زنان با مشکل جدی خواب خطر بروز پره اکلامپسی (OR:11/11 و 95%و CI42 و 2-2 و 9 و P<0/001) برابر در مقایسه با زنان گروه کنترل بود.
نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان داد اختلالات خواب در بارداری با افزایش خطر بروز پره اکلامپسی همراه است.
کلید واژگان: فشار خون, پره اکلامپسی, بارداری, کیفیت خوابBackground and AimPreeclampsia is a common complication of the second half of pregnancy. Sleep disorders can cause high blood pressure by causing oxidative stress and endothelial dysfunction. Therefore, the present study was performed to determine the relationship between sleep disorders and preeclampsia.
Methods & MaterialsThis is a case-control study that was performed on 240 women referred to the affiliated university hospitals in Mashhad. Sampling was performed in the case group of hospitalized women with a definite diagnosis of preeclampsia (n=90) and in the control group (n=150) among pregnant women without preeclampsia referred to the obstetrics clinic. Data collection tools included demographic information questionnaire and gynecological/obstetric records, Pittsburgh Sleep Quality Questionnaire and clinical evaluation form to determine the symptoms and severity of preeclampsia. Data analysis was performed using SPSS statistical software (version 22) and Mann-Whitney, Chi-square and Fisher tests. A P value of less than 0.05 was considered significant.
Ethical ConsiderationsThe present paper is the result of a research project approved by the Vice-Chancellor for Research of Mashhad University of Medical Sciences (Code: IR.MUMS.NURSE.REC.1397.042).
ResultsThe mean amount of real sleep at night in the group of healthy individuals (8.4±2.3) was significantly higher than patients (8.0± 2.2) (P = 0.028). In terms of loud snoring, waking up in the middle of the night was most frequent in the affected group (P <0.001). There was a statistically significant difference between the two groups in terms of sleep quality score level (P <0.001) based on logistic regression test in women with severe sleep problems at risk of preeclampsia (P <0.001, 95% CI 2.9-42.2, OR : 11 / 11) (11/11) was equal compared to healthy women.
ConclusionThe present study showed that sleep disorders in pregnancy are associated with an increased risk of preeclampsia.
Keywords: Sleep Disorder, Blood Pressure, Preeclampsia, Pregnancy, Sleep Quality -
زمینه و هدف
بیماری های مادر از جمله دیابت، هایپرتانسیون، پره اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع در بارداری با عوارض جنینی و نوزادی همراه می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه پیش آگهی نوزادی در بیماری های مادر می باشد.
روش بررسیمطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد که روی 600 نوزاد پره ترم با مادران مبتلا به دیابت، هایپرتانسیون، پره اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع در بیمارستان قایم (عج) مشهد انجام شده است. این مطالعه از فروردین 1394 تا اردیبهشت 1400 و با روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، چک لیست پژوهشگر ساخت شامل مشخصات نوزادی (سن حاملگی، نمره آپگار دقیقه اول، نمره آپگار دقیقه پنجم) و مادری (نوع زایمان، مراقبت های بارداری، پارگی زودرس کیسه آب) بود. پیش آگهی نوزادی در زمان تولد مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری Kolmogorov-Smirnov و Chi-square انجام شده است.
یافته ها:
نوزادان دارای مادران مبتلا به صرع، کمترین نمره آپگار دقیقه اول و کمترین سن حاملگی و نوزادان دارای مادران مبتلا به دیابت، کمترین نمره آپگار دقیقه پنجم را داشتند. مادران مبتلا به هایپوتیرویید، بیشترین میزان پارگی زودرس کیسه آب و مادران مبتلا به هایپرتانسیون و پره اکلامپسی، بیشترین موارد زایمان سزارین را داشتند.
نتیجه گیری:
بیماری های مادر شامل دیابت، هایپرتانسیون، پره اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع، پیش آگهی نوزادان را از نظر شدت نارسی، پارگی زودرس کیسه آب، نوع زایمان، نمره آپگار دقیقه اول و نمره آپگار دقیقه پنجم تحت تاثیر قرار می دهد. لذا کنترل و درمان مناسب این موارد از بیماری های مادر ممکن است پیش آگهی نوزادی را بهبود دهد.
کلید واژگان: نمره آپگار, دیابت, صرع, پارگی زودرس کیسه آب, هایپوتیروییدی, نوزاد, مادر, پره اکلامپسی, پیش آگهیBackgroundMaternal diseases such as diabetes, hypertension, preeclampsia, hypothyroidism and epilepsy in pregnancy are associated with fetal and neonatal complications. The aim of this study was to compare the prognosis of neonates in maternal diseases.
MethodsThis study was a cross-sectional study. The present study was performed on 600 preterm infants with mothers with diabetes, hypertension, preeclampsia, hypothyroidism and epilepsy. This study was done in Ghaem Hospital of Mashhad from March 2015 to April 2021 with available sampling. The data collection tool was a researcher-made checklist including infant (gestational age, Apgar score of the first minute, Apgar score of the fifth minute) and maternal (mode of delivery, prenatal care, premature rupture of the membranes) characteristics. Neonatal prognosis was compared at birth. All clinical and diagnostic examinations of newborns were performed by a neonatologist. Neonatal and maternal data in the group of newborns with normal mothers and newborns with maternal diseases were analyzed by Kolmogorov-Smirnov and Chi-square tests. The significance level was considered p≤0.05 in all cases.
ResultsThe results show that 161 newborns (28.90%) had normal mothers, 89 newborns (15.98%) had diabetic mothers, 117 newborns (21.01%) had hypertensive mothers, and 50 newborns (8.98%) had hypothyroid mothers. One hundred tweny newborns (21.72%) had mothers with preeclampsia, 19 newborns (3.41%) had mothers with epilepsy. Newborns with mothers with epilepsy had the lowest Apgar score of the first minute and the lowest gestational age and newborns with mothers with diabetes had the lowest Apgar score of the fifth minute. Mothers with hypothyroidism had the highest rate of premature rupture of the membranes and mothers with hypertension and preeclampsia had the highest incidence of cesarean section.
ConclusionMaternal diseases including diabetes, hypertension, preeclampsia, hypothyroidism and epilepsy affect the prognosis of neonates in terms of the severity of prematurity, premature rupture of the membranes, type of delivery, Apgar scores of the first and fifth minutes. Therefore, proper control and treatment of these diseases may improve neonatal prognosis.
Keywords: apgar score, diabetes mellitus, epilepsy, fetal membranes premature rupture, hypothyroidism, infant, mothers, pre-eclampsia, prognosis -
مقدمه
با توجه به شیوع بالای پره اکلامپسی شدید و عوارض آن و گزارشات متناقضی که در مورد نقش آنتی بادی های آنتی فسفولیپید خصوصا آنتی کاردیولیپین وجود داشت، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تیتر آنتی کاردیولیپین آنتی بادی در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی و گروه کنترل انجام شد.
روش کار:
در این مطالعه مورد- شاهدی، 220 زنان باردار در تریمستر سوم بارداری که در سال 1391 به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان مراجعه کردند، در دو گروه زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی و کنترل مورد ارزیابی قرار گرفتند. 4 سی سی نمونه خون از تمام زنان تحت مطالعه گرفته شد و در شرایط استاندارد برای بررسی های آزمایشگاهی به آزمایشگاه مربوطه فرستاده شد. سطح IgG و IgM آنتی کاردیولیپین به روش ELISA تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هادر مطالعه حاضر میانگین تیتر آنتی کاردیولیپین آنتی بادی IgM در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید 842/0±856/1 و در گروه کنترل 610/1±215/2 میلی گرم بر لیتر بود که از نظر آماری اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (531/0=p). میانگین تیتر آنتی کاردیولیپین آنتی بادی IgG نیز در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی شدید 163/1±468/2 و در گروه کنترل 545/0±139/2 میلی گرم بر لیتر بود که از نظر آماری تفاوت آماری معنی داری نداشت (345/0=p).
نتیجه گیریدر این مطالعه ارتباطی بین میزان تیتر آنتی کاردیولیپین آنتی بادی در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی در مقایسه با زنان باردار طبیعی یافت نشد.
کلید واژگان: آنتی کاردیولیپین آنتی بادی, بارداری, پره اکلامپسیIntroductionGiven the high prevalence of severe preeclampsia and its complications and the conflicting reports on the role of antiphospholipid antibodies, especially anti-cardiolipin, this study was performed aimed to compare the anti-cardiolipin antibody titer in pregnant women with preeclampsia and control group.
MethodsIn this case-control study, 220 pregnant women in the third trimester of pregnancy who referred to Ali ibn-e Abitaleb Hospital in Zahedan in 2012 were evaluated in two groups of pregnant women with preeclampsia and control group. 4 cc of blood samples were taken from all the women under study and sent to the laboratory for tests under standard conditions. Anticardiolipin IgG and IgM levels were determined by ELISA method. Data were analyzed by SPSS (version 19) and Mann-Whitney test. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsIn the present study, the mean IgM antibody titers in pregnant women with severe preeclampsia were 1.0±856.842 mg/L and in the control group 2.1±215.610 mg/L which was not significantly different between the two groups (P=0.531). Mean IgG antibody titers were also 2.1±468.163 mg/L in pregnant women with severe preeclampsia and 2.139±0.545 mg/L in the control group which was not significantly different between the two groups (P=0.345).
ConclusionIn this study, no correlation was found between the levels of anti-cardiolipin antibody titers in pregnant women with preeclampsia compared with normal pregnant women.
Keywords: anti-cardiolipin antibody, Preeclampsia, pregnancy -
مقدمه
بین گروه های خونی ABO و افزایش حساسیت به بیماری های خاص از جمله حوادث قلبی عروقی، عفونت های ویروسی و باکتریایی، سرطان کولورکتال، آنوریسم داخل جمجمه و بیماری های ترومبوآمبولی، ارتباط قوی وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین گروه های خونی مادر و عوارض نامطلوب بارداری انجام گرفت.
روش کار:
در این مطالعه مقطعی (توصیفی - تحلیلی) و گذشته نگر، پرونده 400 نفر از بیمارانی که در سال 98-1396 جهت زایمان به بیمارستان علی ابن ابی طالب زاهدان مراجعه کردند، وارد مطالعه شدند. متغیرهای این مطالعه شامل: گروه های خونی ABO، پره اکلامپسی، اکلامپسی، دکولمان، دیابت حاملگی، زایمان زودرس و محدودیت رشد داخل رحمی بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعاتی بود که اطلاعات مورد نیاز وارد آنها شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هااز مجموع 400 زن باردار با میانگین سنی 53/7±09/33 سال، 153 نفر (3/38%) دارای گروه خونی O، 116 نفر (0/29%) B، 97 نفر (3/24%) A و 34 نفر (5/8%) AB بود. بین گروه های خونی ABO و پره اکلامپسی (848/0=p)، دکولمان (833/0=p)، زایمان زودرس (705/0=p) و محدودیت رشد داخل رحمی (214/0=p) ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت، ولی دیابت حاملگی (049/0=p) و اکلامپسی (039/0=p) با گروه های خونی ارتباط معنی داری داشتند.
نتیجه گیریبین پره اکلامپسی، دکولمان، زایمان زودرس و محدودیت رشد داخل رحمی با گروه های خونی ABO اختلاف معنی داری وجود نداشت، اما بین اکلامپسی و دیابت حاملگی با گروه های خونی ABO اختلاف معنی داری وجود داشت.
کلید واژگان: گروه خونی ABO, پره اکلامپسی, اکلامپسی, دکولمان, دیابت حاملگی, زایمان زودرس و محدودیت رشد جنینیIntroductionThere is a strong association between ABO blood groups and increased susceptibility to certain diseases including cardiovascular events, viral and bacterial infections, colorectal cancer, intracranial aneurysms and thromboembolic diseases. The present study was performed aimed to investigate the relationship between maternal blood groups and adverse pregnancy complications.
MethodsIn this cross-sectional (descriptive-analytical) and retrospective study, the file of 400 pregnant women referred to the maternity hospital of Ali Ebn Abi Taleb Hospital of Zahedan from 2017 to 2019 were included. The variables of this study were ABO blood groups, preeclampsia, eclampsia, placental abruption, gestational diabetes mellitus, preterm labor and intrauterine growth restriction. The data collection tool included an information form in which the required information was entered. Data were analyzed by SPSS (version 22) and chi-square test. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsOut of a total of 400 pregnant women with a mean age of 33.09±7.53 years, 153 (38.3%) had blood type O, 116 (29%) B, 97 (24.3%) A and 34 (8.5%) AB. The relationship between ABO blood groups and preeclampsia (p = 0.848), placental abruption (p = 0.833), preterm birth (p = 0.705) and intrauterine growth restriction (p = 0.214) was not statistically significant, but gestational diabetes (p=0.049) and eclampsia (p=0.039) had a significant relationship with blood groups.
ConclusionThere was no significant difference between preeclampsia, placental abruption, preterm labor and intrauterine growth restriction with ABO blood groups, but there was a significant difference between eclampsia and gestational diabetes with ABO blood groups.
Keywords: ABO blood group, Eclampsia, Fetal Growth Retardation, Gestational diabetes, Placenta Abruption, Preeclampsia, Preterm delivery
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.