فاکتورهای پیشگوئی کننده پذیرش در واحد مراقبتهای ویژه برای بیماران مبتلا به آسم بستری در بیمارستان کودکان تبریز

آسم یکی از علل عمده بستری بیمارستانی در کودکان بوده، به طوری که این بیماری و عفونت در کودکان 4-1 ساله 50% و در کودکان 9-5 ساله 33% علل بستری بیمارستانی را به خود اختصاص می دهند. اگر چه اغلب موارد مرگ ناشی از آسم در خارج از بیمارستان روی می دهد ولیکن ممکن است کودکان پر خطر را بر اساس تاریخچه درمان آسم و قبل از پذیرش در واحد مراقبت های ویژه تشخیص داد. بیمارانی که در اورژانس بهبود چشمگیر پیدا نمی کنند باید در واحد فوق بستری شده، مشاهده، کنترل و درمان شوند. هیپوکسی، دزهیدراتاسیون، اسیدوز، هیپوکالیمی این بیماران را مستعد اختلال در ریتم قلب و ایست قلبی – تنفسی می نماید. مرگ و میر ناشی از آسم در حال افزایش است و از علل عمده آن دست کم گرفتن شدت بیماری، تاخیر در ارجاع و درمان نامناسب را می توان نام برد. با توجه به بار بیماری آسم و این که سطح بندی یا درمان نامناسب آن ممکن است به مرگ و میر منجر شود، فلذا تشخیص زودرس کودکان در معرض خطر برای پذیرش در واحد مراقبت های ویژه و یا اجتناب از پذیرش بی مورد در این بخش نقش عمده ای در مدیریت بیماری بازی خواهد کرد. با توجه به موارد پیشگفت و با هدف شناخت فاکتورهای پیشگویی کننده پذیرش در واحد فوق برای کودکان مبتلا به آسم این مطالعه طراحی و اجرا شد.
مطالعه به صورت مقایسه ای (تحلیلی)، مقطعی، بر روی 70 بیمار مبتلا به آسم (40 مورد بستری در بخش و 30 مورد بستری در واحد مراقبت های ویژه) انجام و طی آن فاکتورهای اپیدمیولوژیک، بالینی، آزمایشگاهی، رادیولوژیک و درمانی در دو گروه بررسی و نتایج حاصله با استفاده از روش آماری T-Test و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این بررسی در فاکتورهای اپیدمیولوژیک و یافته های رادیولوژیک اختلاف معنی دار وجود نداشته ولیکن در یافته های بالینی نظیر سیانوز (P=0.002) تعداد تنفس (P=0.04) و تعداد نبض (P=0.01) در دو گروه فوق اختلاف معنی دار دیده می شود. از نظر آزمایشگاهی نیز PaO2 با (P=0.03) و PaCO2 با (P=0.04) در دو گروه اختلاف معنی دار نشان می دهد.
نتایج حاکی از آن است که در بین دو گروه فوق از نظر سیانوز، تعداد تنفس، تعداد نبض و نیز سطح PaO2 و PaCO2 اختلاف معنی دار وجود داشته و در عین حال سابقه بستری در واحد مراقبت های ویژه کودکان و نیز درمان نامناسب زمینه را برای بستری مجدد در این واحد فراهم می سازد.
یافته های فوق می توانند جهت تنظیم خطوط راهنما Guide Line برای تصمیم پذیرش در واحد مراقبت های ویژه یا بخش و نوع مداخله در بیماران مبتلا به آسم مورد استفاده قرار گیرند.