اثر سیستم ها و شدت های چرا بر تغییرات رطوبت خاک در چراگاه

اثرکوتاه مدت دو سیستم چرای تناوبی و مداوم و چهار تیمار چرای سنگین، متوسط، سبک و بدون چرا بر تغییرات رطوبت خاک در طول فصل چرا (بهار) و فصل بعد از آن(تابستان) در سال 1379 در ایستگاه همند آبسرد و در چراگاه Bromus tomentellus واقع در 70 کیلومتری شرق تهران در قالب طرح آماری فاکتوریل – اسپلیت پلات در زمان و با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی به اجرا گذاشته شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سیستمهای چرا در دو سطح، شدتهای چرا در چهار سطح و زمانهای نمونه گیری رطوبت خاک در نه سطح بود که در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین هر یک از تیمارها با روش دانکن با هم مقایسه شد. نتایج حاصل نشان داد که بین دو سیستم چرای تناوبی و مداوم اختلاف معنی داری وجود داشت و در هر دو سیستم چرا، مقدار رطوبت تیمارهای چرا تفاوت معنیدار داشت و بیشتر از تیمار بدون چرا بود و هر چه بر شدت چرا افزوده شد، مقدار رطوبت موجود در خاک افزایش یافت. در چرای سنگین سیستم تناوبی و در چرای سبک سیستم مداوم اثر مثبتی در ذخیره بیشتر رطوبت داشته اند