بررسی روش های آموزش دین

امروزه روش های گوناگونی در آموزش دین به کار گرفته می شود. نگارنده چهار روش را در این زمینه از هم جدا کرده است: روش استدلالی، روش دیالوگی، روش داستانی، روش هنری. روش استدلالی، متداول ترین روش آموزش است. در این روش براساس معیارهای عقلی و منطقی، آموزه های دینی برای دیگران اثبات می شود. روش دیالوگی با طرح پرسش های ساده و ادامه گفت وگو درباره پاسخهای آنها با مخاطبان شکل می گیرد. در روش داستانی، آموزه های دین به صورت داستان هایی بازسازی می شود و بالاخره در روش هنری، از انواع گوناگون هنر و لطایف هنری در انتقال آموزه های دینی مورد استفاده می شود. نگارنده در ادامه به دو نقص عمده در آموزش دین اشاره کرده است: اولا، این روش ها متناسب با مقاطع سنی در نظر گرفته نمی شوند؛ ثانیا، به روش های دیالوگی و هنری کمتر اهمیت داده می شود.