بررسی شیوع و علل لاپاراتومی های منفی در ترومای نافذ و غیر نافذ شکمی

اخیرا به دلیل نتایج غیر قابل قبول و افزایش لاپاراتومی منفی، معیارهایی برای عمل جراحی تعیین و به دنبال آن لاپاراتومی انتخابی، جایگزین لاپاراتومی اجباری شده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی علل مختلف لاپاراتومی منفی در ترومای نافذ و غیر نافذ شکمی انجام شد.
روش تحقیق: مطالعه به صورت توصیفی گذشته نگر بر روی بیمارانی که به دنبال ترومای شکمی تحت لاپاراتومی اورژانسی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه از پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان استخراج و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مجموع برای 138 بیمار ترومایی، لاپاراتومی انجام شده بود؛ 96 بیمار (5/69%) دچار ترومای غیرنافذ و 42 بیمار (5/30%) دچار ترومای نافذ شده بودند. بیشتر بیماران در دهه سوم زندگی لاپاراتومی شده بودند. شایعترین علت تروما، تصادف اتومبیل و چاقوخوردگی بود. برای هیچ بیماری جهت تشخیص، از لاواژ شکمی و سی تی اسکن استفاده نشده بود. درترومای غیرنافذ با استفاده از معاینات و علایم بالینی و در ترومای نافذ به علت نافذبودن، لاپاراتومی انجام شده بود. در ترومای نافذ و غیرنافذ به ترتیب 20 مورد (50%) و 8 مورد (5/8%) لاپاراتومی منفی وجود داشت.
در این مطالعه، آمار قابل توجهی از موارد تروما مربوط به تصادف و چاقوخوردگی بود که ضرورت توجه بیشتر مسوولین را به رفع مشکلات اجتماعی- فرهنگی نشان می دهد. از طرفی شیوع بالای لاپاراتومی های منفی در ترومای نافذ دلیل روشنی بر تغییر لاپاراتومی اجباری به لاپاراتومی انتخابی است و فقط نافذ بودن تروما، دلیل بر انجام لاپاراتومی نمی باشد.