بررسی سطح لیپیدهای سرمی و رابطه آنهابا HbA1C به عنوان شاخص کنترل متابولیک در کودکان و نوجوانان دیابتی نوع 1

دیابت نوع یک شایعترین اختلال غددی - متابولیکی دوران کودکی می باشد و متاسفانه پیامدهای زیستی، روانی و اجتماعی جبران ناپذیری بدنبال دارد، از جمله آنها عوارض قلبی عروقی است که شایعترین علت مرگ و میر این بیماران می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی لزوم غربالگری بیماران دیابتی از نظر لیپیدمی و کنترل و درمان آن به عنوان فاکتور خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر می باشد.
در این پژوهش مقطعی و توصیفی 51 نفر (30 پسر و 21 دختر) با میانگین سنی 2.6 13.47± سال با طیف سنی 5 تا 18 سال از بیماران مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت خراسان بطور تصادفی انتخاب شدند و پس از اخذ شرح حال و معاینه بالینی از نظر لیپدهای سرمی (تری گلیسرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) و هموگلوبین A1C مورد بررسی قرار گرفتند.
متوسط لیپدها 97±55.4=TG، 180.8±44.1=TC، 113.3±32.6=LDL، 48.4±10.8=HDL و میانگین هموگلوبین A1C برابر 1.8 8.1± بود. میانگین لیپدها در بیماران با هموگلوبین A1C بیشتر از 9 به همان ترتیب 123.60±75.80، 199.40±61.87، 129.20±44.66 و 50.93±9.61 بود و در بقیه بیماران (A1C<9) به ترتیب 85.94±40.64، 173.03±32.66، 106.64±23.71 و 47.28±11.23 بود.
بر اساس داده های فوق متوسط کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی پایین بالاتر از مقادیر تعیین شده به عنوان استاندارد درمانی در دیابتی ها بود ولی میانگین تری گلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی بالا در محدوده مناسب قرار داشتند. در مقایسه بیمارانی که کنترل متابولیک ضعیف داشتند و سایر بیماران مشاهده شد که از نظر تری گلیسرید و کلسترول تام و LDL افزایش معنی داری وجود دارد اما در مورد لیپوپروتئین با چگالی بالا تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نشد.