بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیکی و بالینی کالاآزار در کودکان بستری شده در مرکز طبی کودکان تهران طی سالهای 1376 تا 1383

به دلیل آندمیک بودن کالاآزار در مناطقی از ایران، بررسی این بیماری به ویژه در کودکان از جنبه بالینی و اپیدمیولوژی اهمیت زیادی دارد و با توجه به اینکه مرکز طبی کودکان از مراکز مهم ارجاع درمان بیماری های کودکان می باشد مطالعه متغیرهای جمعیتی، یافته های بالینی و آزمایشگاهی بیماران مراجعه کننده به این بیمارستان که اغلب از سراسر کشور بوده می تواند در جهت ارائه راهکارهای مناسب تشخیص، پیشگیری و درمان موثر آن مفید باشد.
بررسی سری بیماران و آنالیز توصیفی و تحلیلی متغیرهای مستقل بین گروه های مختلف آنها در مجموع 157 بیمار مبتلا به کالاآزار طی سال های 1367 تا 1383 بررسی گردید.
بیماران مورد بررسی 104 پسر (2/66%) و 53 دختر (8/33%) با میانگین سنی 3/40 ماه (±2/31) و حداقل 5/1 و حداکثر 144 ماه بود. شغل پدر 82 نفر(1/55%) از کودکان کارگر و کشاورز و و بقیه سایر حرف بود. محل سکونت بیماران به ترتیب در 55، 29 و 16 نفر در استان های تهران، اردبیل و لرستان بود. بیشترین تعداد مراجعه بیماران در ماه اردیبهشت بود و بطور کلی روند مراجعه از فصل بهار به زمستان، سیر نزولی داشت. مدت زمان بروز علائم در بیماران قبل از مراجعه به پزشک بطور متوسط 7/3 ماه (± 5/4) و میانگین زمان بستری در بیمارستان 8/20 روز (±9/17) محاسبه گردید. از نظر نتیجه درمان، 7/94% بیماران هنگام ترخیص بهبودی کامل یا نسبی داشتند و 4 بیمار(7/2%) نیز فوت نمودند. تب، اسپلنومگالی و هپاتومگالی بیشترین نشانه بالینی گزارش شده بود و میانگین ESR بیماران 9/90(± 5/32) بود.
فراوانی قابل توجه مراجعه کنندگان به این مرکز درمانی از استان اردبیل مؤید وجود کانون آلودگی در این استان می باشد که مطالعه جهت از بین بردن این کانون و کنترل و ریشه کنی این بیماری توصیه می شود. مطالعه اکولوژیک مخازن و ناقلین این بیماری در استانهای مختلف به خصوص در استان لرستان که در این مطالعه رتبه سوم فراوانی را داشته است پیشنهاد می شود.