ارزیابی و مقایسه آنتی ژنهای مایع و پروتواسکولکس کیست هیداتید حیوانات مختلف و انسان به روش الکتروفورز

وجود سویه هایی از انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس که با میزبان خود سازش یافته اند در نقاط مختلف جهان توسط مطالعات ژنتیکی فراوان به اثبات رسیده است. اما بررسی های اندکی جهت وجود اختلافات آنتی ژنی در بین این سویه ها صورت گرفته است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی و مقایسه آنتی ژن مایع و پروتواسکولکس کیست هیداتید گوسفند، گاو، گاومیش،شتر و انسان صورت گرفت.
در این مطالعه آزمایشگاهی 131نمونه مایع کیست هیداتید و 42 نمونه پروتواسکولکس تهیه شده از گوسفند، گاو، گاومیش، شتر و انسان به روش الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید به منظور وجود باندهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین به منظور پی بردن به آنتی ژنتیک بودن باندهای مذکور از روش وسترن بلات با استفاده از نمونه های سرم انسانی افراد مبتلا به کیست هیداتید و سرم افراد سالم استفاده شد. کیستهای مورد بررسی از آزمایشگاه های اهواز، تهران و شوشتر در سال 1383 جمع آوری شدند. ارزیابی و مقایسه باندها پس از رنگ آمیزی با کوماسی بلو و آنتی ژن بودن باند و بعد از ایمنوبلاتینگ صورت گرفت.
یافته های پژوهش: بررسی مایع و پروتواسکولکس کیست هیداتید حیوانات مختلف و انسان، وجود باندهای 8 تا 162 کیلودالتون را نشان دادند. مقایسه کیست هیداتید در بین نمونه های حیوانات مختلف با همدیگر اختلاف هایی را در بین آنها پس از الکتروفورز و ایمنوبلاتینگ نشان دادند، در حالیکه در بین نمونه های بدست آمده از یک نوع حیوان، این اختلافها تنها در الکتروفورز و رنگ آمیزی ژل با کوماسی بلو مشاهده شد. نمونه های پروتو اسکولکس پس از انجام الکتروفورز الگوی یکسانی از باندها را برای نمونه های بدست آمده از یک نوع حیوان و نیز حیوانات مختلف نشان دادند، اما پس از ایمنوبلاتینگ این آنتی ژن، تنها تفاوتهایی در باندهای نمونه شتری مشاهده شد.
نتیجه گیری نهایی: وجود باندهای مشابه در نمونه های پروتواسکولکس گوسفند، گاو، شتر و انسان ممکن است ناشی از آلودگی آنها با سویه سگی- گوسفندی باشد. در حالیکه وجود باندهای با وزن مولکولی بالا در نمونه های آنتی ژن مایع و پروتواسکولکس کیست هیداتید شتری و عدم وجود آنها در نمونه های دیگر حیوانات و انسان می تواند این احتمال را مطرح سازد که سویه شتری دارای اختلافات آنتی ژنی با سویه گوسفندی میباشد.