تاثیر گردش زراعی در کاهش جمعیت نماتد مولد سیست چغندر قند در اصفهان

یکی از موثرترین روش های کاربردی برای جلوگیری از خسارت نماتد مولد سیست چغندرقند (Heterodera schachtii Schmidt, 1871) استفاده از گردش زراعی مناسب می باشد. برای تعیین اثر تناوب در کنترل این نماتد آزمایشاتی در یک مزرعه آلوده به انگل در طی سال های 76-1371 در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار در بخش جی و قهاب اصفهان انجام گرفت. گیاهان غیر میزبان نماتد و متداول در منطقه شامل گندم، شبدر، طالبی، یونجه، ذرت دانه ای، پنبه و پیاز بودند. ارزیابی آزمایش براساس شمارش جمعیت تخم و لارو موجود در سیست های نماتد در گرم خاک مزرعه قبل از کاشت و پس از برداشت گیاهان، درصد کاهش جمعیت نماتد، عملکرد ریشه و قند چغندرقند در سال آخر آزمایش در مقایسه با تیمار شاهد (کشت متوالی چغندرقند) صورت گرفت. کلیه تیمارها دارای تفاوت معنی داری با تیمار شاهد بودند (P 30.01) الگوهای کشت چغندرقند- پنبه- گندم- پیاز- طالبی- چغندرقند و همچنین چغندرقند- طالبی- گندم- شبدر- ذرت دانه ای- چغندرقند موجب کاهش 100 درصد در جمعیت تخم و لارو نماتد پس از 5 سال در تیمارهای آزمایشی گردیدند. میانگین عملکرد ریشه این تیمارها به ترتیب 20.46 و 20.52 و عملکرد قند 2.89 و 2.73 تن در هکتار و عملکرد ریشه و قند تیمار شاهد (بدون تناوب) به ترتیب 16.9 و 2.1 تن قند در هکتار بود.