تاثیر مقادیر مختلف روی، مس و سلنیوم بر روی بیان ژن آنزیم تلومراز در رده سلولی سرطان پستان T47D

تلومراز DNA پلی مراز وابسته به RNA است که توالی های تلومری را سنتز می کند و در اغلب موارد اساس مولکولی تکثیر نامحدود می باشد. ژن تلومراز در اغلب سلول های سرطانی بیان می شود ولی در سلول های طبیعی بیان نمی شود. در رشد و تحول تومورهای پستان ترکیبی از عوامل داخلی و خارجی نقش دارند که از جمله این عوامل خارجی می توان به عناصر کمیاب روی، مس و سلنیم اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مقادیر مختلف روی، مس و سلنیوم بر روی بیان ژن آنزیم تلومراز در رده سلولی سرطان پستان T47D بود. تیمار عناصر روی، مس و سلنیوم-ال-متیونین در محیط کشت سلول سرطانی پستانT47D با مقادیر مختلف و زمان های متفاوت انجام شد. فعالیت نسبی آنزیم تلومراز به روش TRAP Assay بدست آمد. نتایج حاصل از کشت سلول های سرطانی پستان T47D تیمار شده با سولفات روی در مقایسه با سلول های کنترل چنین بیان شد که در مقدار 1/0 میلی مول در ساعت 6 افزایش 2/5 برابری فعالیت آنزیم تلومراز داشت، اما در مقدار5/0 میلی مول در ساعت 6 و24 و مقدار 1/0 میلی مول در ساعت 24 فعالیت آنزیم تلومراز، به ترتیب کاهش 76/0 و 12/0 و 39/0 برابری در مقایسه با کنترل داشتند. در گروه هایی دیگری که مقادیرمتفاوتی سولفات مس در زمان های قبلی دریافت کردند، فقط در حالتی که سولفات مس 10 میکرو مول در مدت زمان 6 ساعت به سلول اضافه شد، فعالیت آنزیم تلومراز 67/3 برابر در مقایسه با کنترل، افزایش نشان داد. اما تیمار سلول ها با سلنیوم-ال-متیونین در زمان های 24 و 48 ساعت و مقادیر 10 و 30 میکرو مول تیمار شدند، فعالیت نسبی تلومراز در تمام موارد در مقایسه با کنترل، به ترتیب 93/0، 60/0، 76/0 و 12/0 کاهش داد. بر اساس نتایج بدست آمده احتمالا می توان پینشهاد کرد که دریافت در حد مقدار فارموکولوژیک عناصر کمیاب روی و سلنیم باعث کاهش فعالیت آنزیم تلومراز و احتمالا می تواند به عنوان هدف درمانی در سلول های سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.