شیوع تظاهرات چشمی سل در بیماران مسلول شهرستان زاهدان در سال 1381

تعیین فراوانی درگیری چشمی در مبتلایان به انواع مختلف سل در شهرستان زاهدان طی سال 1381.
روش پژوهش: بیماران مبتلا به انواع مختلف سل که در مرکز هماهنگ کننده سل شهرستان زاهدان در سال 1381 به عنوان بیمار جدید تشکیل پرونده می دادند؛ جهت بررسی تظاهرات چشمی به بیمارستان چشم پزشکی الزهرا (س) مراجعه می کردند و توسط یک نفر فلوشیپ ویتره و ریتن مورد معاینه کامل چشمی قرار می گرفتند. افرادی که هر گونه بیماری شناخته شده چشمی قبلی یا سابقه عمل جراحی چشم داشتند و یا کسانی که در معاینه چشم، بیماری چشمی غیر مرتبط با سل داشتند؛ از مطالعه خارج شدند و در افراد واجد شرایط مطالعه، یافته های مثبت در معاینه چشم که در زمینه بیماری سل ایجاد شده بود؛ ثبت گردید. شیوع تظاهرات چشمی سل به صورت درصد و نسبت شانس (OR) عوامل موثر در بروز آن ها به همراه حدود اطمینان 95 درصد (CI%95) محاسبه شدند.
از مجموع 444 چشم از 222 بیمار شرایط مطالعه، 199 چشم (4.3 درصد، CI%95 بین 2.6-6.6 درصد) از 17 بیمار (7.7 درصد، CI%95 بین 4.5-12.0 درصد) دارای یافته های پاتولوژیک مرتبط با عفونت سل بودند. گرفتاری های سلی در 19 چشم گفته شده شامل توبرکل مشیمیه در 4 چشم (21.1 درصد)؛ کراتیت بینابینی و آیریت حاد هر کدام در 3 چشم (15.8 درصد)؛ کوریورتینیت، ندول پری پاپیلاری و لوپوس پلکی هر کدام در 2 چشم (10.5 درصد) و واسکولیت شبکیه، التهاب زجاجیه و فلج ماهیچه راست خارجی هر کدام در یک چشم (53 درصد) بودند. درگیری چشمی در 88.2 درصد موارد یک طرفه بود. در تحلیل آماری چند متغیری، تنها متغیری که با بروز گرفتاری چشمی ارتباط معنی داری نشان می داد؛ طول مدت ابتلا به سل (بر حسب ماه) قبل از شروع درمان بود (1.57-17.35: CI%95 و OR=5.22).
تسریع در درمان سل می تواند از بروز عوارض چشمی بکاهد. به علاوه، نتایج این مطالعه نشان می دهند که فراوانی عوارض چشمی مرتبط با سل در جمعیت تحت بررسی، از بسیاری جوامع مشابه از نظر وضعیت اجتماعی- اقتصادی، بالاتر است و این یافته، اهمیت توجه به عوارض چشمی در مبتلایان به سل را در منطقه ما نشان می دهد.