بررسی میزان همبستگی قند خون و قند بزاق

با توجه به اهمیت تعیین مقدار قند خون افراد دیابتی برای تشخیص و درمان و امکان بروز عوارض در خون گیری های مکرر و به منظور یافتن روش غیرتهاجمی برای اندازه گیری قندخون و به منظور تعیین میزان همبستگی بین قند بزاق با قند خون، این تحقیق روی افراد سالم مراجعه کننده به بیمارستان الزهراء اصفهان در سال 1379 انجام گرفت.
تحقیق به روش توصیفی و روش نمونه گیری به صورت Conveniece بود. تعداد افراد شرکت کننده در مطالعه 10نفر بودند که از هر نفر 13آزمایش هم زمان قندخون و قندبزاق در 5روز و در هر روز یک قندخون و بزاق ناشتا، یک قندخون و بزاق Postprandial و یک قندخون و بزاق ساعت 5بعدازظهر گرفته شد. آزمایش ها با روش گلوکز اکسیداز و به روش end point انجام گرفت و میزان همبستگی قندخون و بزاق با ضریب همبستگی اسپرمن تعیین و تعمیم پذیری آن مشخص گردید.
میانگین (± انحراف معیار) قندخون ناشتا(FBS) mg/dl 43/3±9/84 بود حداقل سطح خونی گلوکزmg/dl58 و حداکثر آن mg/dl118 بود. میانگین (± انحراف معیار) بزاق آنها mg/dl81/0±22/1 بود. حداقل سطح گلوکز بزاق mg/dl323/0 و حداکثر آن mg/dl947/4 اندازه گیری شد. میزان همبستگی غلظت خون و قندبزاق 23/0 و ضریب همبستگی بین تمام افراد در روز اول 38/0، روز دوم 29/0، روز سوم 01/0 و روز چهارم 37/0 بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: ارتباط بین غلظت قندخون و قندبزاق ضعیف است. علاوه بر این چون دامنه تغییر غلظت قندخون کم است نمی توان از قندبزاق به عنوان اندکسی برای نمونه گیری و ارزیابی قندخون استفاده نمود.