مقایسه روش القای انتخابی زایمان با روش انتظار و مراقبت از حاملگی طولانی

هرگاه حاملگی بیشتر از 42 هفته به طول انجامد حاملگی طولانی اطلاق می شود که این مشکل در 10 درصد حاملگی ها اتفاق می افتد. این مسئله باعث افزایش مشکلات مادری و مرگ و میر و عوارض جنینی نوزادی می شود. برای جلوگیری از این عوارض و اداره حاملگی دور از ترم از راه های مختلفی استفاده می شود. دو روش شایع عبارت از القای انتخابی زایمان در 41 هفتگی و روش انتظار و مراقبت می باشد. که با هدف پژوهش حاضر به منظور مقایسه تاثیر روش القای زایمان با روش انتظار و مراقبت بر نتایج مادری و جنینی در حاملگی طولانی انجام شده است.
این مطالعه مورد- شاهدی بر 160 خانم باردار مراجعه کننده به بیمارستان شهید مبینی سبزوار در طی سال 1384 با سن حاملگی بیشتر از 41 هفته انجام شد. پس از تعیین دقیق سن حاملگی نمونه های واجد شرایط در دو گروه القای انتخابی زایمان و درمان انتظار و مراقبت قرار گرفتند. نمونه های گروه القای انتخابی زایمان جهت اینداکشن در بیمارستان بستری و در گروه دوم مراقبت های ویژه انجام شد.
نتایج نشان داد که در دو گروه از نظر مشکلات مادری و جنینی - نوزادی مانند دفع مکونیوم، دیسترس جنینی و همچنین آپگار هنگام تولد، جنس و وزن هنگام تولد نوزادان تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه القای انتخابی زایمان شیوع سزارین5/57 درصد و در گروه بررسی جنینی شیوع سزارین 5/22 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است (01/0p<). همچنین نتایج نشان می دهد که میانگین مدت بستری شدن در بیمارستان نیز در دو گروه تفاوت معنی دار دارد (17/2 در مقابل 17/1 روز)(05/0 > p).
با توجه به عدم اثبات خطرات مادری یا نوزادی در درمان انتظار و مراقبت می توان این راه درمانی را برای اداره حاملگی طولانی به عنوان روش جایگزین مداخله در 41 هفتگی پیشنهاد نمود.