ساخت زیست صافی به منظور جذب و جداسازی نیکل پایدار و امکان سنجی برای جداسازی نیکل رادیوآکتیو به وسیله ریزسازواره ها

در این کار پژوهشی، جذب بیولوژیکی نیکل توسط 16 سویه باکتریایی مختلف جدا شده از چشمه های آب گرم رامسر مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایشهای اولیه مشخص شد که یک سویه باکتری کوکوباسیل گرم منفی دارای قابلیت جذب بالایی در مورد نیکل است. با مطالعات بعدی معین شد که بیشترین مقدار جذب درpH حدود 6 صورت می گیرد. نقش غلظت اولیه محلول فلزی در محدوده 20 تا 200 (ppm) مورد بررسی قرارگرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ظرفیت جذب کنندگی باکتری در غلظتهای کمتر از ppm150 نیکل، بسیار بالا و تقریبا ثابت است، ولی در غلظت های بالاتر از ppm 150 کاهش یافته و در حدود ppm200 نیکل، باکتری را مسموم کرده قابلیت جذب آن به صفر می رسد. با آزمایشهای سینتیکی معلوم شد که پس از60 دقیقه مجاورت، میزان جذب نیکل از محلول اولیه به غلظت ppm150، حداکثر به 53% می رسد. در بررسی ساز و کار جذب مشخص شد که جذب سطحی نیکل توسط باکتری بسیار اندک وجذب بیولوژیکی آن وابسته به سوخت و ساز (متابولیسم) است. با مطالعات بعدی مشخص شد که حضور یونهای فلزی دیگر بر جذب نیکل چندان موثر نیست. فلز جذب شده توسط باکتری، به وسیله شستشو با محلول M 1/0 اسید نیتریک قابل بازیافت می باشد.