تاثیر افزودن فنتانیل به لیدوکایین در بلوک عصب سیاتیک درحفره پوپلیته بر مدت، وسعت و عوارض بلوک عصب در بیماران

اعمال جراحی اندام تحتانی با استفاده از بیهوشی عمومی، بی حسی ناحیه ای و بلوک های عصبی امکان پذیر است. در بیماران در معرض خطر مانند بیماران قلبی عروقی و تنفسی و نیز ناپایداری همودینامیک می توان برای کاهش عوارض در جراحی های زیر زانو از بلوک عصبی اندام تحتانی در ناحیه پوپلیته استفاده نمود که روشی ایمن است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر افزودن فنتانیل به لیدوکایین در بلوک عصب سیاتیک در حفره پوپلیته بر مدت، وسعت و عوارض بلوک عصب در بیماران تحت عمل جراحی پا به عمل آمده است.
این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی در روی 34 نفر نمونه در دسترس در دو گروه 17 نفری مراجعه کننده برای جراحی اندام تحتانی به مرکز آموزشی درمانی آیت الله طالقانی کرمانشاه مراجعه انجام شد. روش بی حسی به شیوه خلفی و در یک گروه با استفاده از 40 میلی لیتر لیدوکایین 5/1 درصد و در گروه دیگر 20 میلی لیتر لیدوکایین به همراه یک صد میکروگرم فنتانیل انجام شد. سپس زمان شروع، مدت بی حسی و بی حرکتی، درجه بی حسی و بی حرکتی و عوارض بلوک در دو گروه ثبت و با استفاده از آزمون های مناسب آماری (t مستقل، مجذور کای و فیشر) با هم مقایسه گردید.
یافته ها نشان داد که زمان شروع بلوک حسی در گروه اول در 7/64 درصد آن ها 2-1 دقیقه و در بقیه موارد 3 دقیقه بود؛ این زمان در گروه دوم در 2/84 درصد 3-2 دقیقه بود که تفاوت آن ها معنادار نبود (723/0=p). میانگین شروع بلوک حرکتی در گروه اول 64/3 دقیقه و در گروه دوم 4/4 دقیقه بود که تفاوت آن ها معنادار بود (014/0=p). میانگین طول مدت بلوک حرکتی در گروه اول 5/296 دقیقه و در گروه دوم 6/190 دقیقه بود که اختلاف آن ها معنادار بود (001/0p=).
بحث: براساس یافته های این مطالعه استفاده از لیدوکایین به تنهایی و لیدوکایین به همراه فنتانیل در بلوک عصب سیاتیک حفره پوپلیته درعمل ازنظر مدت، وسعت و عوارض تفاوت معناداری نداشتند؛ بنابراین می توان به جای حجم بیشتری از لیدوکایین از مقدار کمتری لیدوکایین به همراه فنتانیل استفاده نمود. پیشنهاد می شودکه سایر همکاران مطالعات بیشتری در این خصوص به عمل آورند.