تاثیر نوع ادهزیو و روش های متفاوت نوردهی بر ریزنشت و تطابق لبه ای ونیرهای کامپوزیتی

نوع و روش قراردهی ادهزیو ممکن است در عملکرد بعدی ونیرهای سیمان شده مؤثر باشد. در این مطالعه تاثیر روش کاربرد ادهزیو] انجام (پرکیور PC) یا عدم انجام (نان پرکیور NPC) سخت کردن اولیه ادهزیو[بر ریزنشت و تطابق لبه ای ترمیمهای ونیر کامپوزیتی غیرمستقیم بررسی شد.
در این مطالعه آزمایشگاهی، سیستم چسبنده توتال اچ Excite/Variolink II(EXV) و سلف اچ Panavia F2.0(PF2) به کار رفت. چهل و هشت سنترال انسیزور انسانی برای ونیر کامپوزیتی برش خوردند. دندانها به دو گروه بیست و چهارتایی تقسیم شدند. برای هر سیمان رزینی در نیمی از گروه های آزمایشی ادهزیو با لامپ هالوژن قبل از قرارگیری سیمان رزینی پرکیور (PC) و نان پرکیور (NPC) شد. بنابراین چهار گروه آزمایشی (PC+EXV،NPC+EXV،PC+PF2،NPC+PF2) به وجود آمد. ونیرهای ساخته شده با کامپوزیت تتریک سرام با عوامل رزینی چسبنده دوگانه سخت شونده سیمان شدند. پس از نگهداری در حرارت 37 درجه به مدت یک روز، دندانها برای بررسی ریزنشت آماده شدند. دو نمونه از هر گروه به طور تصادفی برای مشاهده ریزساختار و بررسی تطابق لبه ای در بزرگنمایی 1050x انتخاب گردیدند. داده ها با آزمون Ordinal regression با Link function از نوع Probit آنالیز شدند.(05/0 = α) بیشترین و کمترین مقادیر ریزنشت به ترتیب در مارجین عاجی گروه های NPC+EXV و PC+EXV مشاهده شد. مارجین عاجی بر خلاف مینایی تفاوت معناداری در میزان ریزنشت گروه های پرکیور و نان پرکیور داشت. (05/0< P) تاثیر پرکیور ادهزیو از نوع سیمان رزینی با اهمیتتر بود. لایه ادهزیو مشخصی در ادهزیوهای نان پرکیور قابل رؤیت نبود.
تاثیر پرکیورینگ ادهزیو وابسته به ماده نبود. ادهزیوهای پرکیور بهترین مقاومت را در برابر نفوذ رنگ داشتند، اگرچه ضخامت عامل چسباننده مختصری افزایش یافته بود.