ارتباط اسکیزوفرنیا با لیپید پراکسیداسیون، ظرفیت تام آنتی اکسیدان های سرم و گروه های تیول

با توجه به اهمیت تاثیر افزایش رادیکال های آزاد مانند سوپراکسیداز و نیتریک اکساید بر نارسایی دفاع آنتی اکسیدانی و آسیب به مغز، این پژوهش با هدف مقایسه استرس اکسیداتیو در اسکیزوفرنیا و افراد سالم انجام شده است.
این بررسی به صورت مقطعی، بر روی 60 بیمار که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR توسط روانپزشک، مبتلا به اسکیزوفرنیا تشخیص داده شده بودند و 180 فرد عادی که از نظر سن، جنس، سیگاری بودن و نیز میزان درآمد هم سان شده بودند، انجام شد. بیماران به صورت در دسترس در بیمارستان امیرکبیر اراک نمونه گیری شدند. از نمونه ها پس از پرکردن رضایت نامه، پنج سی سی خون وریدی برای اندازه گیری شاخص های استرس اکسیداتیو گرفته شد. برای اندازه گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی از روش ساتو و معرف TBA، برای گروه های تیول از روش هیو و معرف DTNB و برای ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما از روش FRAP (بنزی) که توانایی پلاسما را در احیای یون های فریک به فرو ارزیابی می کند بهره گرفته شد. داده ها به کمک آزمون آماری t، ضریب همبستگی اسپیرمن و الگوی رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
میانگین سنی آزمودنی ها 13/32 سال (انحراف معیار 46/9) بود. 7 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای حاد و 53 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن بودند. میانگین شاخص گروه های تیول بین دو گروه مورد و گواه دارای تفاوت معنی دار بود (001/0p<). میانگین شاخص FRAP بین گروه های مورد و گواه نیز تفاوت معنی دار داشتند (005/0p<). میانگین شاخص TBA در گروه مورد نسبت به گروه گواه از نظر آماری معنی دار نبود.
با کاهش میزان تیول و FRAP، دفاع آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا کاهش می یابد.