ارتباط مواجهه کودکان یزدی با دود سیگار و شیوع علائم آسم و آلرژی در آنها

دود سیگار از شایع ترین آلاینده های فضای بسته است. با توجه به اینکه دستگاه ایمنی و ریه ها در سنین پائین در حال رشد هستند، تماس با این مواد در این سنین می تواند آثار زیان باری را بدنبال داشته باشد. به نظر می رسد تماس با دود سیگار بعنوان یک علت برای بروز حملات خس خس نباشد، بلکه بعنوان یک عامل تشدیدکننده است. این مطالعه با هدف شناسایی ارتباط مواجهه محیطی دود سیگار با شروع و شدت علائم آسم و آلرژی در شهر یزد طراحی و اجرا گردیده است. مطالعه به روش توصیفی مقطعی در بین دانش آموزان انجام شده است. روش نمونه گیری در مدارس بصورت خوشه ایتصادفی ساده و در هر مدرسه بصورت سرشماری بین دانش آموزان بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد لیساک استفاده شده است. پرسشنامه ها در محیط نرم افزاری SPSS و با استفاده از آزمونهای کای اسکوئر و ANOVA، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در این مطالعه، 2769 دانش آموز 7-6 ساله و 3201 نوجوان 14-13 ساله مورد بررسی قرار گرفته اند. پدران 5 /24% جامعه مورد مطالعه سیگاری بودند. شیوع علائم آسم در هر دو گروه سنی و رینیت آلرژیک در گروه سنی 14-13 سال در کودکانی که فرد سیگاری در منزل زندگی می کرده است، با اختلاف معنی داری بیشتر می باشد. تماس با دود قلیان در منزل و وجود مادر سیگاری در اطفال 7-6 ساله باعث افزایش معنی دار علائم آسم رینیت آلرژیک شده است. در 14-13 ساله ها وجود پدر سیگاری باعث افزایش معنی دار رینیت آلرژیک و وجود فرد سیگاری در منزل سبب افزایش فراوانی خس خس سینه و یا علائم رینیت آلرژیک با اختلاف معنی داری شده است.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تماس با دود سیگار در دوران کودکی همراه با افزایش شانس خطر بیماری های آتوپیک بخصوص آسم و رینوکنژکتیوت می باشد. توجیه والدین در مورد مضرات تماس کودکان با دود سیگار و قلیان در بروپ و یا تشدید علائم آسم و آلرژی در آنها و لزوم اجتناب از این موضوع توصیه می گردد.