پاسخ ایمنی موش های Balb/C ایمن شده با ژن های ملحق شده P24 و gp41 به عنوان کاندید واکسن

اپیدمی جهانی ویروس نقص سیستم ایمنی انسان به حدی ادامه یافت که از پیش بینی های قبلی نیز فراتر رفت. امیدوارکننده ترین وسیله برای کاهش این اپیدمی، یک واکسن مؤثر است. واکسن های DNA پاسخ ایمنی همورال و سلولی را القا می نمایند و مشابه واکسن های زنده عمل می کنند بدون آن که پتانسل بیماریزایی آن را داشته باشند. اهمیت ایمنی سلولی در کنترل ویرمی ویروس نقص سیستم ایمنی انسان و ویروس نقص سیستم ایمنی میمون منجر به هدایت تولید یک سری از کاندیدهای واکسن شده است که به طور مؤثری این پاسخ ها را القا می نمایند. در حال حاضر اعتقاد بر این است که یک استراتژی واکسن ویروس نقص سیستم ایمنی می بایست هر دو پاسخ ایمنی همورال و همین طور سلولی را تحریک نماید. p24و gp41 نقش های بسیار مهمی را در واکنش متقابل ویروس- میزبان و بیماری زایی بازی می کنند. این پروتئین ها به عنوان کاندید قابل توجه واکسن، در نظر گرفته می شوند چراکه آثار ایمنی زایی و تعدیل ایمنی آن ها ثابت شده است.
در این مطالعه، پاسخ ایمنی سلولی مؤثر علیه یک ناقل بیانی (pcDNA 3.1 Hygro) حاوی توالی های ایمونوژنیک gp41-p24، به عنوان کاندید واکسن DNA در موش های Balb/C، ارزیابی شد. برای ایمن سازی از دندروزوم استفاده شد که یک خانواده جدید از وسایل انتقال برای ترانسفکشن و درمان است. میزان اینترفرون گاما و آنتی بادی کل، با الایزا و تقسیم سلولی لنفوسیتی نیز با MTT سنجش شد. آزمایش الایزا و MTT تایید نمودند که ژن الحاقی gp41- p24 قادر به افزایش پاسخ ایمنی در موش ها است. ساختاری که در این تحقیق استفاده شده می تواند کاندید خوبی برای واکسن DNA علیه ویروس نقص سیستم ایمنی انسان نوع یک باشد اگر آزمایش های تکمیلی بعدی نیز همانند آزمایش های انجام شده در این تحقیق، ایمن زایی این قطعات ملحق شده را تایید نماید.