بکارگیری یک روش ساده برای شناسایی سویه های مولد آفلاتوکسین آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس با استفاده از فوتوگرافی با اشعه مارورای بنفش

طی یک دوره یک ساله، 24 نمونه خاک از نقاط مختلف منطقه ابیانه در استان اصفهان جمع آوری و از نظر سویه های مولد آفلاتوکسین آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس بررسی شدند. 21 ایزوله آسپرژیلوس براساس خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی شناسایی گردید. این ایزوله ها در 50 درصد نمونه ها حضور داشتند و (به این ترتیب) توانایی تولید آفلاتوکسین (به وسیله) آنها با استفاده از تصویربرداری با اشعه ماورای بنفش (UV) در محیط گلوکز- عصاره مخمر ارزیابی شد. در تصاویر تهیه شدهبا اشعه ماورای بنفش، کلنی های متعلق به ایزوله های مولد آفلاتوکسین (تعداد 8 ایزوله) به رنگ خاکستری یا سیاه مشاهده شدند در حالی که کلنی های مربوط به ایزوله های غیر مولد توکسین (تعداد 13 ایزوله) به رنگ سفید نمایان بودند. تمام ایزوله های UV مثبت و منفی با بررسی عصاره های کلروفرمی به دست آمده از محیط های گلوکز- عصاره مخمر و عصاره مخمر- سوکروز به وسیله روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) نیز تایید شدند. از میزان 8 ایزوله مولد افلاتوکسین، 3 ایزوله مولد انواعآفلاتوسکین 1B و 2B و 5 ایزوله دیگر تنها مولد آفلاتوسیکن 1B بودند. غلظت آفلاتوکسین 1B در ایزوله های مولد توکسین بین 45/0 تا 31/2 میکروگرم به ازای هر یک گرم از محیط گلوکز- عصاره مخمر متغیر بود. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که از تصویربرداری با اشعه ماورای بنفش در محیط گلوکز- عصاره مخمر، می توان به عنوان یک روش غربالگری سریع و مطمئن برای شناسایی ایزوله های مولد آفلاتوکسین آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس استفاده کرد.