مقایسه پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی قطعات جدا کشت دو واریته شیرین بیان به مولیبدن و اسید سالیسیلیک

جهت مقایسه پاسخ دو واریته گیاه شیرین بیان در برابر تغییر شرایط محیطی، میزان آنتوسیانین، اکسید نیتریک و گلیسیریزیک اسید و همچنین فعالیت پراکسیداز در کشت کالوس Glycyrrhiza glabra var. glabra و G. glabra var. glandulifera مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور کالوس های به دست آمده از قطعات ریشه ای به مدت دو هفته تحت تیمارهای مولیبدن (mg.l-1 60)، اسید سالیسیلیک μM) 5(و تیمار توام مولیبدن و اسید سالیسیلیک قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده واریته glabra در هر سه تیمار افزایش و واریته glandulifera کاهش آنتوسیانین را نشان دادند. میزان اکسید نیتریک در هر دو واریته تحت هر سه تیمار افزایش داشت. میزان اسید گلیسریزیک نیز در دو واریته تنها در تیمارهای حاوی اسید سالیسیلیک افزایش نشان داد و نهایتا فعالیت پراکسیداز نیز در دو تیمار مذکور در واریته glabra افزایش و در glandulifera کاهش نشان داد. از آنجا که دو واریته از نظر مقادیراولیه پارامترهای اندازه گیری شده و پاسخ این دو در رویارویی با تغییرات محیط متفاوت است، لذا به نظر می رسد که توان دفاعی در دو واریته یکسان نمی باشد