بررسی ارتباط سطوح سرمی روی و سلنیوم با وقوع سقط جنین در زنان ایرانی

برای اعمال متابولیک طبیعی و باروری موفق مقادیر مناسبی از روی و سلنیوم در طول حاملگی مورد نیاز می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی روی و سلنیوم در مراحل اولیه بارداری با وقوع سقط جنین در زنان ایرانی است.
بدین منظور تعداد 102 زن در سه گروه مساوی، مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه یک زنان دچار سقط، گروه دوم زنان حامله سالم و گروه سوم زنان غیر حامله بودند. سطوح سرمی روی و سلنیوم با تکنیک جذب اتمی اندازه گیری شد.
افزایش مختصر مقادیر روی در زنان با حاملگی طبیعی در مقایسه با آنهایی که سقط کرده بودند، مشاهده شد که البته از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین سطح روی در زنان غیر حامله تفاوتی معنی دار با دیگر گروه ها نداشت. از طرف دیگر سطح سلنیوم نیز در گروه ها تفاوت آماری معنی داری نداشت.
نتیجه گیری و توصیه ها: سطوح سرمی تمام گروه های فوق در محدوده طبیعی قرار داشتند و حتی در مورد سلنیوم، در مقایسه با سایر نقاط جهان بالاتر هم بود که موید وجود تغییرات منطقه ای در میزان سلنیوم موجود در رژیم غذایی مناطق مختلف جهان می باشد. بنابراین وقوع سقط در زنان ایرانی بارژیم غذائی به تنهایی ارتباطی ندارد.بالاتر هم بود که موید وجود تغییرات منطقه ای در میزان سلنیوم موجود در رژیم غذایی مناطق مختلف جهان می باشد. بنابراین وقوع سقط در زنان ایرانی بارژیم غذائی به تنهایی ارتباطی ندارد.