عناصر ومبانی عرفانی در دیوان ناصر خسرو

در این مقاله که حاصل مطالعه دیوان ناصرخسرو ازرهگذر تامل در افکار واندیشه های عرفانی ناصرخسرو است،نشان داده ایم که هر چند در نگاه اول بسیار دشوار می نماید که شاعری همچون او با اهمیتی که به عقل واختیار می دهد،اهل عرفان وامور قلبی باشد، اما غور در دیوان او به هر خواننده اهل تامل وانصافی نشان خواهد داد که اگر چه نمی توان ناصر خسرو را از زمره عارفانی همچون عطار ومولانا دانست، ولی به جرات می توان ادعا کرد که عناصر عرفانی مبتنی بر قرآن در دیوان او به قدری فراوان است که اگر کسی بخواهد فقط ابیات متضمن باورهای عرفانی او را گردآوری و شرح نماید می تواند مدعی شود که ناصر خسرو شاعری است عارف با همه لوازمش.
در این مقاله به مهمترین مفاهیم وبنیادی ترین عناصر عرفانی دیوان او اشاره گردیده وراقم این سطور کوشیده است ثابت کند که دیدگاه های عرفانی ناصرخسرودر دیوان به قدری فراوان است که هر چند مطالعه وتامل در آنها خواننده شعر اورا به عارف بودن ناصرخسرو مقروخستو نمی نماید اما پس از مطالعه این مقاله ممکن است در تلقی ودیدگاه پیشین خود از ناصر خسرو تجدیدنظر نماید.