چاهی به نام نوگرایی

جوان نوگراست؛ خود را از نسل امروز و فردا می‌داند؛ خود را در سنت‌ها و فرهنگ‌های گذشته محدود و محصور نمی‌کند و همواره در صدد تغییر و تحول در اطراف خود(در اتاق خود و در خانه‌ خود و در جامعه خود) است. شکی نیست که نوگرایی با ساختار‌شکنی و نقد سنت و پیشینه همراه است. روحیه جوان بهترین دروازه برای ورود به جریان‌های سیاسی و فرهنگی ضد دین به شمار می‌رود که به نام نوگرایی و نواندیشی به سراغ جوان آمده و ضمن جدا کردن او از سنت‌های پایدار جامعه، چنان با او سخن می‌گویند که گویی پایبندی به اصول و مبانی دینی، نوعی واپس‌گرایی و ارتجاع و عامل رکود در پیشرفت‌های علمی و اجتماعی است...