ویترکتومی همراه با برداشتن غشای محدود کننده داخلی در انسداد حاد سیاهرگ مرکزی شبکیه در بیماران با دید کم در زمان مراجعه

بررسی نتایج بینایی و آناتومیک ویترکتومی همراه با برداشتن غشای محدودکننده داخلی (ILM) با کمک رنگ آمیزی ایندوسیانین سبز (ICG) در موارد حاد انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه (CRVO) با دید کم در زمان مراجعه.
روش پژوهش: در یک مطالعه مداخله ای آینده نگر، 15 بیمار مبتلا به CRVO حاد (کم تر از 3 ماه) و با دید اولیه کم تر از 200/20، تحت عمل ویترکتومی استاندارد همراه با برداشتن ILM به کمک رنگ آمیزی ICG قرارگرفتند. بهترین دید اصلاح شده (BCVA) و اندازه ضخامت مرکزی ماکولا (CMT) قبل از عمل و در پایان هفته دوم و ماه های 1، 2، 4 و 6 بعد از عمل و آخرین ویزیت و نیز عوارض حاصل مورد ارزیابی قرار گرفتند.
بیماران شامل 8 مرد و 5 زن با میانگین سنی 9/117/54 سال (75-29 سال) بودند. مدت زمان شروع علایم تا عمل جراحی، به طور متوسط 8/17 7/51 (85-26 روز) بود. CRVO در 12 چشم (80 درصد) ایسکمیک و در 3 چشم (20 درصد) غیر ایسکمیک بود. متوسط زمان پی گیری 8/45/9 ماه (23-6 ماه) بود. میانگین BCVA بر حسب لوگمار قبل از عمل 37/086/1 (3/1-6/2) و بعد از عمل، در پایان هفته دوم و ماه های 1، 2، 4 و 6 و آخرین معاینه، به ترتیب 40/065/1 (78/0-4/2)، 39/0±68/1 (10/1-52/2)، 46/0±60/1 (6/0-6/2)، 72/0±72/1 (3/0- 6/2)، 69/0±58/1 (3/0-6/2) و 35/0±42/1 (78/0-2) بود. تفاوت BCVA در پایان هفته دوم بعد از عمل (023/0P=) و آخرین معاینه بعد از عمل (006/0P=) از نظر آماری نسبت به قبل از عمل معنی دار بود. میانگین CMT بر حسب m قبل از عمل 2/2795/605 و در پایان هفته دوم و ماه های 1، 2، 4 و 6 و آخرین معاینه به ترتیب 3/2744/527، 7/3364/624، 9/3444/546، 9/2563/343، 5/2073/369 و 0/1999/368 بود که تفاوت آن در آخرین معاینه از نظر آماری نسبت به قبل از عمل معنی دار بود (03/0P=). عوارض بعد از عمل به ترتیب شیوع عبارت بودند از خون ریزی زجاجیه (0/40 درصد)، کدورت عدسی (3/33 درصد)، نورگ زایی عنبیه (0/20 درصد)، سوراخ ماکولا (0/20 درصد)، افزایش فشار داخل چشم (3/13 درصد)، غشای روی شبکیه (3/13 درصد) و جداشدگی شبکیه (7/6 درصد).
ویترکتومی همراه با برداشتن ILM، اگرچه در طولانی مدت باعث بهبود نسبی حدت بینایی و کاهش نسبی CMT در بیماران مبتلا به CRVO حاد با دید اولیه کم می گردد ولی در مقایسه با سیر طبیعی CRVO، تاثیر قابل توجهی ندارد. بعضی عوارض بعد از عمل از جمله خون ریزی زجاجیه و سوراخ ماکولا در این بیماران نسبتا شایع است که می تواند به جراحی مجدد ویتریورتینال منجر گردد. از این رو، ما این روش را در چنین شرایطی پیشنهاد نمی کنیم.