بررسی عوارض چشمی و عوامل مرتبط در بیماران تالاسمیک مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی سینای ساری در سال 87-1386

از آنجا که اطلاعات دقیقی در مورد عوارض بینایی در بیماران تالاسمی منطقه مازندران وجود ندارد دراین مطالعه شیوع عوارض چشمی و عوارض مرتبط با آن در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تحت پوشش بخش تالاسمی بیمارستان بوعلی سینای ساری مورد بررسی قرار گرفت. ‎.‎ این مطالعه به روش توصیفی مقطعی وجامعه مورد مطالعه 60 نفر از بیماران تالاسمی ماژور تحت پوشش بخش تالاسمی بیمارستان بوعلی سینای ساری بودند. بیماران از نظر وضعیت بیماری و عوارض آن از پرونده موجود در بخش بررسی شده سپس بررسی حدت بینایی توسط اپتومتریست و با کمک چارت اسنل و بررسی ته چشم توسط پزشک انجام شد.. ابزار مطالعه پتانسیل برانگیخته بینایی( VEP )دستگاه TOENEES ساخت ایتالیا بود که واجد قابلیت اخذ VEP و P 300 بود. یافته ها با نرم افزار SPSS 13 و استفاده از ابزار آمار توصیفی و تستهای آماری مناسب تحلیل گردید. ‎.‎ مطالعه بر روی 60 بیمار که 33 نفر از آنها (55%) مذکر بودند انجام شد. در مطالعات چشمی 4 نفر (6/6%) از نظر اپتومتری مشکل داشتند سه بیمار با اصلاح عیب انکساری دید نرمال پیدا نمودند. در معاینات اسلیت لامپ 3 بیمار (5%) مبتلا به کاتاراکت به صورت Inferior Posterior cortical cataract بودند. 2 بیمار (3/3%) نیز رسوبهای دانه ای در نواحی محیطی و سطحی عدسی punctuate lens cortical opacity داشتند. یک بیمار (7/1%) نیز mild nuclear ‎sclerosis داشت. در معاینات با افتالکوسکوپ مستقیم و غیر مستقیم 4 بیمار (7/6%) تغییرات رنگدانه ای در ناحیه ماکولا و یک بیمار (7/1%) تغییر در عصب بینایی به صورت Left optic nerve head pit داشتند. همچنین در ارزیابی نوروفیزیولوژیک به صورت VEP هیچیک از بیماران یافته غیر طبیعی از نظر زمان تاخیر یا latency و ولتاژ نشان ندادند. ‎.
‎ این پژوهش نشان می دهد که در بیماران ما مجموعا 20% دچار عوارض چشمی بودند. عوارض یافت شده در مطالعه ما می تواند ناشی از سمیت مستقیم دسفرال، توکسیسیتی آهن،و اثرات دارو در اتصال به مس و روی و خارج کردن آنها از سلول های شبکیه و یا از عوارض خونسازی خارج مغز استخوانی تالاسمی باشد. مسلما با استناد به یافته های فوق معاینات و پیگیری مستمر این بیماران از لحاظ عوارض چشمی و تنظیم دوز دسفرال ضروری به نظر می رسد.