بررسی میزان آنگاژمان در خانمهای نولی پار در شروع مرحله فعال زایمان و ارتباط آن با نحوه انجام

این مطالعه برای بررسی میزان آنگاژمان در خانمهای نولی پار (اول زا) و ارتباط آن با مدت و نحوه انجام زایمان صورت گرفت. در این بررسی از 1322 خانم نولی پار با حاملگی ترم که در شروع مرحله فعال زایمان قرار داشتند، 1132 مورد بدون آنگاژمان بودند. در حالی که در 190 مورد (4/14%) آنگاژمان صورت گرفته بود (تمام بیماران حاملگی یک قلو با پرزانتاسیون سفالیک داشتند). سن مادر و پارگی کیسه آب بر بروز آنگاژمان تاثیری نداشت اما تنگی لگن به عنوان یک عامل موثر در وقوع آنگاژمان شناخته شد(005/0P<). طول مدت مرحله دوم زایمان در 2 گروه تفاوت آماری واضحی نداشت اما طول مرحله اول زایمان در گروه بدون آنگاژمان طولانی تر بود(005/0P<). وزن جنین نیز عامل موثری در وقوع آنگاژمان بود(05/0P<). از 1132 مورد بدون آنگاژمان، 108 مورد سزارین شدند که تنها 44 مورد به علت عدم پیشرفت مناسب در سیر زایمان و بروز C.P.D بود. در تمام مواردی که آنگاژمان وجود داشت، زایمان واژینال صورت گرفت لذا عدم آنگاژمان به تنهایی نمی تواند عامل تعیین کننده برای نوع زایمان باشد.