بررسی اثرات رژیم آبیاری، تراکم بوته و روش کشت بر عملکرد گیاه اسفناج (Spinacia Oleracea L.) (مطالعه موردی: استان بوشهر)

چکیدهبا توجه به شرایط مطلوب کشت اسفناج دراستان بوشهر و به منظور دستیابی به مناسب ترین روش کشت و تراکم این گیاه و همچنین مناسب ترین دور و عمق آب آبیاری اسفناج، این آزمایش به صورت اسپلیت – فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار دور آبیاری I1= 25، I2 = 35، I3 = 45 (به صورت میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاسA) درکرت های اصلی و سه تراکم کشت 40×15C1=، 50×15 C2=و 60×15 C3=سانتی متر و سه روش کشت کرتی- ردیفی (B1)، جوی و پشته معمولی (B2) و جوی و پشته روی خط داغاب (B3) در کرت فرعی جمعا 27 تیمار در 3 تکرار طی دو سال زراعی (81-1380) در مرکز تحقیقات کشاورزی استان بوشهر به اجرا در آمد. در هر کرت، چهار خط به طول 4 متر و به فاصله بوته ای 15 سانتی متر کشت شد. برای انجام محاسبات آماری، برداشت از دو خط وسط صورت گرفت و تجزیه واریانس ساده و مرکب انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که کلیه اثرات اصلی فاکتورهای مورد بررسی در طرح و همچنین اثرات متقابل دو گانه و سه گانه آن ها در سطح یک درصد معنی دار گردید. در ضمن، بیشترین عملکرد به میزان 06/39 تن در هکتار نیز مربوط به تیمار I1B3C1 (25 میلی متر تبخیر تجمعی، روش کشت جوی و پشته روی خط داغاب و تراکم 40 سانتیمتری) بود. مقدار کل آب مصرفی در تیمارهای مختلف آبیاری به ترتیب 5016، 4552 و 4266 متر مکعب در هکتار در سال بود. بهترین دور آبیاری در منطقه نیز به صورت سه روز یک بار در طول فصل رشد تعیین گردید.