شهرهای باستانی در استان کرمان

پیشینه ی شهر وشهر سازی در ایران قدمتی به درازای تمدن دارد، بخشی از ایران امروز ما در محدوده ی تمدن باستانی بین النهرین قرار داشته، اما جای جای این سرزمین کهن قدمتی کمتر از بین النهرین ندارد. محوطه های باستانی که در جنوب غرب، غرب، شمال غرب، مرکز، جنوب شرق، شرق ایران مورد کاوش قرار گرفته، قدمت شهر وشهرسازی را به هزاره ی چهارم قبل از میلاد می رساند. در این مقاله اشاره ای به آغاز زندگی انسان وشواهدی از دوره ی پارینه سنگی و نوسنگی که تا کنون در ایران به دست آمده، خواهیم داشت. تبدیل زندگی ابتدایی به زندگی روستایی وسپس، زندگی شهری وخاستگاه شهرهای اولیه در ایران وخصوصا در منطقه ی جنوب شرق و در محدوده ی استان کرمان کنونی همچون تپه یحیی، تل ابلیس، شهداد وتمدن هلیل بیانگر قدمت ودیرینگی این منطقه از کشور است. میمند از اولین سکونت گاه های بشری محسوب می گردد ومناطق دیگر همچون کرمان، بم وسیرجان سابقه ی شهرنشینی قبل از هخامنشی را تجربه کرده اند. در استان کرمان امروزی، در گذشته در چهار نقطه ی نزدیک به هم تمدن بسیار پیشرفته ای به وجود آمده بود که حلقه ی اربتاط واتصال بین النهرین وتمدن چین، سند وماوراء النهر بود. وجود شهرهای باستانی بیانگر تمدن درخشان گذشته وشناخت وشناساندن آن هویت بخش نسل جدید محسوب می شود وجای آن دارد که ارتباط گذشته وامروز برقرار گردد تا شناخت بهتری حاصل شود.