تاثیر آموزش کمک های اولیه بر نحوه امداد رسانی رابطین بهداشت در هنگام بروز حوادث در اراک

کلیه افراد جامعه در برابر سلامت خود و دیگران مسئولیت دارند و تامین سلامتی فقط بر عهده سازمان های دولتی نیست. رابطین بهداشت به صورت داوطلبانه به یاری پرسنل مراکز بهداشتی درمانی می شتابند و با افزایش آگاهی های مردم در راه تامین سلامت آنان کوشش می نمایند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه سطح آگاهی و عملکرد رابطین بهداشت قبل و بلافاصله بعد از آموزش انجام و سپس نتایج برنامه آموزش در طولانی مدت طراحی و اجرا شد.
یک مطالعه مداخله ای (نیمه تجربی) بر روی 78 نفر رابط بهداشتی داوطلب به روش سرشماری در شهر اراک انجام شد. محورهای آموزش شامل چگونگی کنترل علایم حیاتی و روش های امداد در حوادث با استفاده از شیوه های سخنرانی، بحث گروهی و مطرح نمودن مشکلات محله در قالب مسئله و آموزش عملی مهارت ها در اتاق پراتیک صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه و چک لیست استفاده شد و با استفاده از آزمون های تی زوجی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت.
میانگین نمرات آگاهی و عملکرد، قبل و بلافاصله بعد از آموزش تفاوت معنی دار آماری نشان داد(001/0>p). در ارزشیابی نتایج یک سال بعد، بین نمره عملکرد بلافاصله بعد از آموزش با یک سال بعد از آموزش در هنگام امدادرسانی بر اساس آزمون همبستگی پیرسون با وجود همبستگی مستقیم ارتباط معنی دار آماری به دست نیامد.
ارتقاء آگاهی و عملکرد رابطین بهداشت می تواند در تغییر رفتار بهداشتی، کاهش هزینه مراقبت های بهداشتی، بهبود وضعیت بهداشت وسلامت جامعه موثر باشد.