دیابت و غواصی

مقدمه برای چندین دهه ابتلا به دیابت کی ی از مواردی بود که به عنوان مانعی برای ک سب مجوز غواصی محسوب می شد و به خصوص ابتلا به دیابت تیپ I جزءک نتراند کیاسیون های قطعی غواصی اسکوبا در دریا بود. گرچه این حقیقت واضح وجود دارد که بسیاری از افراد دیابتی غواصی های متعدد موفقیت آمیز و بدون عارضه ای داشته اند. در این مبحث برآنیم که نتایج مطالعات اخیر را مروری ک رده و نهایتا بینش بهتری نسبت به انجام غواصی و خطرات آن در غواصان دیابتی داشته باشیم. اطلاعات آماری و علمی دقیقی در این مورد وجود نداشته و به نظر می رسد که اعلام نظر دقیق در این مورد نیاز به بررسی های کاملتری دارد. وجود سوالات فراوان باعث شد که در سال 1994 ک میته دیابت آمر کیا و انجمن طبی زیرآب و هیپربار کینشست مشترکی تش یکل داده، به بررسی اطلاعات موجود پرداختند و نتیجه کلی را به شرح زیر اعلام کردند) 1(.)جدول 1- 1(خلاصه پیشنهادات کمیته غواصی و دیابت اطلاعات موجود برای تجویز غواصی در افراد دیابتی کافی نیست و برای اعلام نظر قطعی نیاز به بررسی های بیشتری وجود دارد. تعداد قابل قبولی از دیابتی های درمان شده با انسولین یا داروهای پایین آورنده قند خون، در حال حاضر مشغول غواصی هستند. افراد دیابتی در حال درمان با انسولین یا قرص های پایین آورنده قند خون در معرض افزایش خطر ناشی از غواصی به خصوص به علت حملات هیپوگلیسمی هستند. دیابتی های درمان شده با انسولین یا داروهای پایین آورنده قندخون وقتی که اقدام به غواصی می کنند باید دیگران شامل همراهان، مربی و خانواده را در جریان خطرات موجود بگذارند. تا زمانی که اطلاعات کافی در دسترس نباشد بهتر است افراد زیر را از غواصی منع ک نیم. الف – افراد با سابقه حملات شدید هیپوگلیسمی)مثل: ک اهش سطح هوشیاری، تشنج یا مواردی که منجر به مداخله دیگران شده است(در طی 12 ماه گذشته ب- افراد با عوارض پیشرفته دیابت مثل: رتیتوپاتی، نوروپاتی و بیماری عروق ک رونر ج – افراد با حملات هیپوگلیسمی بدون علامت)یعنی فقدان علایم هیپوگلیسمی علی رغم قند خون پایین(د – افراد با دیابتک نترل نشده. دیابتی هایی که خوب ک نترل شده اند و تحت درمان با انسولین یا داروی خوراکی بوده اند و اطلاعات کافی از بیماری دارند با آموزش چگونگی برخورد با موارد اورژانس قادر به انجام غواصی می باشند.