به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب رزا علی خانی

  • زهرا حافظیان، مینا مجتبایی*، رزا علی خانی
    زمینه و هدف

    این پژوهش باهدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و روان درمانی شناختی تحلیلی در کاهش علائم روان شناختی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود.

    مواد و روش ها

    این تحقیق براساس هدف، تحقیقی کاربردی است. براساس گردآوری و نوع داده ها کمی و از لحاظ زمان مقطعی بود. علاوه براین طرح پژوهشی از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش 45 نفر به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد در برنامه آماری SPSS نسخه 26 استفاده شد.

    یافته ها

    یافته های پژوهش نشان داد که نمرات علائم شخصیت مرزی BPI و STB برای افرادی که تحت درمان روان درمانی شناختی تحلیلی قرار گرفتند بیشتر از افرادی بود که تحت درمان رفتاری دیالکتیک بودند.

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده موثرتر بودن روش شناختی تحلیلی از رفتاردرمانی دیالکتیک بوده است. در مجموع می توان نتیجه گرفت روان درمانگری شناختی تحلیلی با بهبود روابط بین شخصی، هیجانی وخودپنداره افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی از انجام رفتارهای تکانه ای، بدون تفکر و برنامه ریزی نشده با ارتباط مناسب بین بیمار و درمانگر به بهبود عملکرد اجتماعی این بیماران کمک کند.

    کلید واژگان: رفتاردرمانی دیالکتیک, علائم روان شناختی, اختلال شخصیت مرزی, روان درمانی شناختی تحلیلی}
    Zahra Hafezian, Mina Mojtabaei*, Rosa Alikhani
    Aim and Background

    This research aimed to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy and analytical cognitive psychotherapy in reducing the psychological symptoms of people with borderline personality disorder.

    Methods and Materials: 

    This research is an applied research based on the goal. Based on the collection and type of data, it was quantitative and cross-sectional in terms of time. In addition, it was a semi-experimental research design in the form of pre-test-post-test with a control group. The statistical sample of the research was 45 people in a non-random way. They were chosen voluntarily. Multivariate covariance analysis was used in quantitative data and SPSS version 26 statistical program was used.

    Findings

    The research findings indicated that the scores for Borderline Personality Inventory (BPI) and Self-harm Thoughts and Behaviors (STB) were higher for individuals who underwent Cognitive Analytic Therapy (CAT) compared to those who underwent Dialectical Behavior Therapy (DBT).

    Conclusions

    The results of the present study suggest that the Cognitive Analytic approach is more effective than Dialectical Behavior Therapy. Overall, it can be concluded that Cognitive Analytic Psychotherapy, by improving interpersonal relationships, emotional regulation, and self-concept in individuals with Borderline Personality Disorder, helps in reducing impulsive, unplanned, and thoughtless behaviors through a proper patient-therapist relationship, thereby improving the social functioning of these patients.

    Keywords: Dialectical Behavior Therapy, Psychological Symptoms, Borderline Personality Disorder, Cognitive Analytical Psychotherapy}
  • معصومه معارف وند، مریم ذبیحی پورسعادتی*، لیلی درخشان، رزا علیخانی، کیانوش عبدی
    مقدمه

    مددکاری اجتماعی روانپزشکی یکی از حوزه های مهم است که تاکنون در ایران پروتکل مشخصی برای خدمت دهی نداشته است. در این مطالعه برای اولین بار پروتکل مددکاری اجتماعی روانپزشکی طراحی و بیان شده است.

    روش

    این مطالعه در سه مرحله انجام شد: مرور منابع، مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای هدایت شده و دریافت نظرات خبرگان. در مرحله اول مطالعاتی که در زمینه مددکاری اجتماعی روانپزشکی و مداخلات روانی اجتماعی در ایران و سایر کشورها انجام شده بود، مرور شدند. در مرحله دوم به روش نمونه گیری هدفمند با پانزده کارشناس، سه بیماران و پنج عضو خانواده در مورد نیازها و مداخلاتی که باید توسط مددکار اجتماعی روانپزشکی ارایه شوند، مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. داده ها کدگذاری و مداخلات طبقه بندی شدند. در مرحله سوم پیش نویس پروتکل بر اساس دو مرحله قبل تنظیم شد و با کارشناسان به اشتراک گذاشته شد. نسخه نهایی پروتکل بر اساس نظر کارشناسان تهیه شد. 

    نتایج

    در مجموع هفتاد و هشت مقاله در فاز اول این مطالعه مرور شدند. مهمترین رویکردها و مدل های استفاده شده برای مداخلات مددکاری اجتماعی روانپزشکی عبارت بودند از رویکرد بوم شناختی، مدیریت مورد و رویکرد تیمی. اطلاعات مربوط به ارزیابی، مداخلات انگیزشی، پاسخ به نیازهای پایه، مداخلات آموزشی-روانی، مشاوره، مداخلات ویژه خانواده، مداخلات گروهی، آموزش و حمایت توسط همتایان، پیگیری، مداخلات اجتماع محور، خدمات از راه دور، انگ زدایی و توانبخشی شغلی از مقالات استخراج شد. همچنین مرحله کیفی نیز آموزش های روانی-اجتماعی، فعال سازی شبکه حمایتی بیمار و خانواده، مداخلات مددکاری فردی، مددکاری با خانواده، پیشگیری از بازگشت، توانبخشی شغلی، پیگیری پس از ترخیص و مداخلات مددکاری جامعه ای طبقه بندی شدند. 
    رویکردهای مدیریت مورد، بوم شناختی و کار تیمی در پروتکل مداخلات مددکاری اجتماعی روانپزشکی به عنوان رویکردهای اصلی مورد توجه قرار گرفتند. در این پروتکل نحوه ارزیابی چندوجهی، برنامه ریزی برای مداخلات مددکاری اجتماعی در سطح فردی، خانوادگی، گروهی و جامعه ای و الزامات پایش و ارزشیابی، مستندسازی و خاتمه مداخله نیز آورده شده اند.

    بحث و نتیجه گیری

    پروتکل مداخلات مددکاری اجتماعی روانپزشکی بر اساس رویکرد بوم شناختی خدمات مشخصی را در سطوح مختلف فردی، خانوادگی، گروهی و اجتماعی پیشنهاد کرده است. استفاده از رویکرد مدیریت مورد و مدل ICM در این پروتکل تضمین کننده رویکردی جامع به درمان و توانمندسازی بیماران مبتلا به اختلال روانپزشکی از زمان پذیرش تا ترخیص و به ویژه خدمات پس از ترخیص است. پیشنهاد می شود سیاستگذاران و مددکاران اجتماعی از این پروتکل در تصمیم گیری ها و خدمت دهی مرتبط با بیماران مبتلا به اختلال روانپزشکی استفاده کنند.

    کلید واژگان: مددکاری اجتماعی روانپزشکی, رویکرد بوم شناختی, مدیریت مورد, اختلال روانپزشکی}
    Masoomeh Marefvand, Maryam Zabihi Poursaadati*, Leili Derakhshan, Rosa Alikhani, Kyanoush Abdi
    Introduction

    Psychiatric social work (PSW) is one of the most important areas of social work practice. So far, no protocol has been designed for these interventions in Iran. In this study, for the first time PSW protocol has been designed and presented.

    Methods

    This study was conducted in three phases: desk review, directed content analysis and group discussion for receiving experts' comments on the protocol. In the first phase, studies about PSW and psychosocial interventions in Iran and other countries were reviewed. In the second phase, semi-structured interviews were conducted with fifteen experts, three patients and five family members and they were asked about needs and interventions that should be provided by the PSW. Data were coded and interventions were classified. In the third phase, the draft protocol was prepared based on the previous two phases and shared with experts. The final version of the protocol was prepared based on the comments of the experts.

    Results

    A total of seventy eight articles were reviewed in the first phase of this study. The most important approaches and models used for PSW interventions were ecological approach, case management and teamwork. Data were categorized as assessment, motivational interventions, response to basic needs, psychoeducational interventions, counseling, family and group interventions, peer education and support, follow-up, community-based interventions, home-based and outreach services, long-distance services, destigmatization, occupational rehabilitation.
    Also in the qualitative phase, psychosocial training, activation of patient and family support network, case work, family social work, relapse prevention, advocacy, occupational rehabilitation, after discharge follow-up and community work interventions were classified. The panel designed the protocol based on case management, and ecological, contingency management and teamwork approaches. This protocol describes multidimensional assessment, planning for social work interventions at the individual, family, group and community levels. Requirements for monitoring and evaluation, documentation and termination of intervention are also included in the protocol.

    Conclusions

    The protocol of PSW interventions based the ecological approach, suggested specific services at different levels of individual, family, group and community. The use of case management approach and ICM model in this protocol ensures a comprehensive approach to the treatment and empowerment of patients with psychiatric disorders from admission to discharge and especially post-discharge services. It is recommended that policy makers and social workers use this protocol in decision making and service providing related to mental disorder patients.

    Keywords: Psychiatric Social Work, Ecological Approach, Case Management, Psychiatric Disorder}
  • فاطمه سادات باطنی، رزا علی خانی

    امروزه سرطان به یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان تبدیل شده است که سالانه باعث مرگ و میر بالائی میشود. همچنین پیشرفت ها در زمینه پیشگیری، تشخیص و درمان بیشتر سرطانها را از مدل بیماری حاد به سمت مزمن، تغییر داده است. مطالعات نشان میدهد که زندگی همراه با استرس و افسردگی با بقاء کمتر و مرگ و میربیشتر در بین انواع سرطان ها همراه است. همچنین عوامل روانی و اجتماعی ممکن است با شروع سرطان، پیشرفت آن و مرگ ومیر مرتبط باشد. هم تشخیص و هم درمان سرطان با فشارهای روانی متعددی همراه است که باعث کاهش کیفیت زندگی شده وممکن است به اضطراب و افسردگی منجر شوند. گاهی عوارض روانی جانبی درمان مانند خشم،اضطراب یا نگرانی از عوارض جسمی درمان شدت بیشتر دارد و ناتوان کننده می شود. یکی از مسائل مهم در بیمار مبتلا به سرطان ، حس یاس و ناامیدی است که حتی میتواند قدرت مقابله فرد با بیماری کاهش دهند. بنابراین تقویت تدابیر تطابق فرد اهمیت دارد. مکانیسم های تطابق فرد هم ادراک وی از شدت درد و هم توانایی او برای کنترل ، تحمل درد و انجام فعالیت های روزمره را تحت تاثیر قرار میدهد. استفاده از تدابیر تطابق کارامد دارای نتایج مثبت و استفاده از تدابیر ناکارامد با افسردگی، درد و ناتوانی جسمی شدیدتر همراه است . بنابراین سلامت جسمانی بیماران مبتلا به سرطان تحت تاثیر سلامت روان آنان قرار می گیرد و ارتقای سلامت روانی بیماران بر بهبود جسمی آنان تاثیر گذار است. با توجه به اینکه درتیم درمان بیماران مبتلا به ویژه بیماران بدحال و مراحل انتهایی ، تخصص های مختلف پزشکی باهم همکاری دارند و چه بسا بیشتراز روانپزشک با بیمار ملاقات دارند ، بنابراین آگاهی همه ی اعضای تیم درمان از شرایط روانی بیمار و چگونگی همدلی با وی میتواند نقش مهمی در بهبود سلامت وی داشته باشد

    Fatemeh Sadat Bateni, Rosa Alikhani

    Psychiatric symptoms are common in many cancer patients, especially in those with advanced cancer. Several factors including stress of cancer diagnosis, the effect of central nervous system (CNS) tumors, neurotoxicity from immune reaction to non-CNS tumors and adverse effects of cancer chemotherapy or radiotherapy may contribute to psychiatric comorbidity. Psychiatric symptoms are spectrum from mild symptoms like fatigue to sever disorders like anxiety disorder or mood disorders. Sometimes psychological adverse effect of treatment like anger or anxiety or worry are more severe than medical adverse effects like nausea and hair loss. Most common distress in these patients is hopelessness that lead to decrease coping strategies. Powerful coping strategies can help patients to tolerance well. Because several specialists contribute in treatment of end stage patients, so increase knowledge of treatment team about psychological status and correct empathy can help to improve patients’ general health.

  • رضا امین نژاد، حامد شفیعی، هلن قرایی، رزا علیخانی، علی ناظری آستانه، علیرضا سلیمی، مجتبی موسوی
    مقدمه
    شیوع سندرم استهلاک در پزشکان بیش از سایر حرفه های تخصصی ست و بطور ویژه در متخصصین بیهوشی بیش از سایر متخصصین بالینی دیده می شود. پیدایش سندرم استهلاک نتیجه عدم تعادل بین ویژگی های فردی و معضلات شغلی و حرفه ای ست. سندرم استهلاک با بسیاری از تبعات ناگوار دیگر نیز همراهی دارد که از آن ها می توان به افزایش نرخ گردش کار، کاهش رضایتمندی بیماران و کاهش کیفیت مراقبت های ارائه شده به ایشان اشاره کرد. سندرم استهلاک همچنین بطور مستقیم سلامت روان و فیزیکی تعداد زیادی از متخصصین بیهوشی را متاثر می سازد.
    هدف
    ارزیابی شیوع سندرم استهلاک در بین متخصصین بیهوشی ایران به منظور افزایش آگاهی هدف این مطالعه است.
    روش
    در خلال ماه های سپتامبر تا نوامبر 2017، مطالعه Mini-Z به منظور بررسی سندرم استهلاک در میان متخصصین بیهوشی، دستیاران تخصصی و فلوشیپ ها انجام شد. همه پرسش های این مطالعه منطبق بر داده های کالج آمریکایی پزشکان Utah بود. نرم افزار برخط Survey Monkey به منظور دریافت بازخورد از متخصصین بیهوشی ایرانی مورد استفاده قرار گرفت.
    نتایج
    از میان یکصد متخصص بیهوشی شرکت کننده در مطالعه، 63% از شغل خود راضی بودند، 89% استرس زیادی را تجربه می کردند و 28% خود را دچار سندرم استهلاک قلمداد می کردند. 28% از شرکت کنندگان کنترلی بر حجم کاری خویش نداشتند، 75% زمان اختصاص یافته به مستندسازی یافته های خود حین انجام وظایف خویش را کافی نمی دانستند و 36% محیط کاری خود را منطقی نمی پنداشتند. طبق گزارش های بررسی شده از شرکت کنندگان این مطالعه، ارزش های حرفه ای 42% از شرکت کنندگان در راستای مدیران گروه های خود نبود و 47% از افراد از کار گروهی رضایت نداشتند. در 30% موارد، شرکت کنندگان از مقدار زمان اختصاص داده شده به ثبت مستندات بهداشتی الکترونیک راضی نبودند؛ هرچند مهارت ایشان در 53% موارد رضایتبخش نبود.
    نتیجه گیری
    در مجموع متخصصین بیهوشی ایرانی از شغل خود راضی نیستند و استرس زیادی را در ارتباط با حرفه خویش تحمل می کنند. فهم بهتر از عواملی که تداوم رضایتمندی متخصصین بیهوشی را به همراه دارد و مطالعه در راستای یافتن مداخلاتی که بتواند از استهلاک این گروه از پزشکان بکاهد، ضروری به نظر می رسد.
    Hamed Shafiee, MD. Helen Gharaei, MD. FIPP. Rosa Alikhani, MD. Ali Nazeri Astaneh, MD. Reza Aminnejad, MD.
    Introduction
    The prevalence of burnout syndrome (BOS) is higher in physician than in other professions and it is especially higher in anesthesiologist. The development of BOS is related to an imbalance of personal characteristics of the employee and work related issues. BOS is associated with many dexterous consequences, including increase rate of job turnover, reduced patient satisfaction, and decreases quality of care. BOS also directly affects the mental health and physical wellbeing of the large number of anesthesiologists.
    Purpose
    To evaluate the prevalence of BOS among Iranian anesthesiologist to raise the awareness.
    Methods
    Between September and November 2017, Mini-Z Survey was conducted to evaluated burnout among anesthesiologist including residents and fellowships. All questions of the survey were according to American Collage of Physician Utah Data. The online Survey Monkey Software was used to receive feedback from Iranian anesthesiologist.
    Results
    Of 100 participant anesthesiologist who completed the survey, overall 63% were not satisfied with their job, 89% has felt a great deal of stress and 28% reported their own definition of
  • رزا علیخانی، حامد شفیعی، سید امیر مهاجرانی، علیرضا مهدوی، سید سجاد رضوی، رضا امین نژاد*
    مقدمه
    رژیم دارویی معمول در پیش درمانی کودکان قبل از انتقال به اتاق عمل، استفاده از میدازولام است و این دارو به رغم داشتن اثرات مفید در آماده سازی بیمار برای اعمال جراحی، برخی جنبه های مورد نظر را پوشش نمی دهد.
    هدف
    بر آن شدیم که با استفاده از داروی دیگری (کلونیدین) در راستای کاهش بیشتر اضطراب پیش از عمل کودکان و نیز کاستن از درد، تهوع و استفراغ پس از عمل اقدام کنیم.
    مواد و روش ها
    تعداد 50 کودک 1 تا 12 سال کاندید اعمال جراحی با مدت زمان کمتر 2 ساعت به طور تصادفی انتخاب شدند. بیماران به دو گروه کلونیدین (C) و میدازولام (M) تقسیم گشتند. نیم ساعت پیش از عمل به بیماران گروه M، 0.5 میلی گرم / کیلوگرم میدازولام خوراکی همراه 0.02 میلی گرم / کیلوگرم آتروپین و یک ساعت پیش از عمل به بیماران گروه C، 0.004 میلی گرم / کیلوگرم کلونیدین خوراکی همراه 0.02 میلی گرم / کیلوگرم آتروپین داده شد. در ادامه به ارزیابی وضعیت اضطراب قبل از عمل و آشفتگی و درد بعد از عمل اقدام گردید.
    نتایج
    توزیع سن و جنس در بین کودکان بیمار دو گروه کلونیدین و میدازولام هیچ تفاوت معنی داری نداشت. میزان پذیرش دارو در کودکان (p=0.447) و میزان اضطراب جدایی از والدین (p=0.54) و توزیع میزان پذیرش ماسک در زمان القاء بیهوشی (p=0.051) و سطح آرامش در زمان القاء بیهوشی (p=0.77)در دو گروه کلونیدین و میدازولام هیچ تفاوت معنی داری نداشت. مقایسه میزان آشفتگی در زمان بیدار شدن کودکان (p=0.007) و میزان درد بعد از عمل جراحی (p=0.001)در گروه کلونیدین به صورت معنی داری کمتر از گروه میدازولام بود.
    نتیجه گیری
    کلونیدین کیفیت اداره کودکان را در دوره زمانی پیرامون عمل افزایش می دهد و جایگزینی میدازولام با کلونیدین به عنوان پیش دارو در اطفال، حتی در آنهایی که سرپایی پذیرش می شوند، ایده آل است.
    کلید واژگان: پره مدیکاسیون, کلونیدین, میدازولام, کودکان, درد, اضطراب}
    Roza Alikhani, Hamed Shafiee, Seyyed Amir Mohajerani, Alireza Mahdavi, Seyyed Sajjad Razavi, Reza Aminnezhad*
    Background
    0T In about 50% of cases, 0TChildren undergoing surgery receive premedication and midazolam is the most frequently used drug. Although midazolam is used for its preoperative anxiolytic effect in pediatrics; it is far from an ideal premedication, especially due to its effect on cognition including amnesia, confusion and emergence agitation. Clonidine lacks the majority of the side effects associated with midazolam and is associated with a number of beneficial perioperative effects.0T 0T
    Objective
    To compare perioperative anxiolytic and analgesic effects of clonidine and midazolam in pediatric patients.
    Aterials and
    Methods
    Total 50 pediatric patients’ candidate for elective surgery between 1-12 year ages were enrolled in the study and randomly assigned to one of two groups of study. Group M received 0.5 mg/kg Midazolam plus 0.02 mg/kg Atropine, and in group C, 0.004 mg/kg Clonidine plus 0.02 mg/kg Atropine was administered 1 hour prior to surgery. The Preoperative anxiety and postoperative pain and agitation were compared between two groups of study.
    Results
    Age and sex was not significantly different between two groups of study. There were no significant differences between two groups of study in drug acceptance (p=0.447), separation anxiety (0.54), mask ventilation acceptance (p=0.051), sedation level at the time of induction of anesthesia (p=0.77). However emergence agitation (p=0.007) and postoperative pain score (p=0.001) was significantly lower in clonidine group compare to midazolam group.
    Conclusion
    Premedication with clonidine improves perioperative management of pediatric patients in compare to Midazolam in both inpatient and outpatient settings.
    Keywords: Premedication, Pediatric patients, Clonidine, Midazolam, Pain, Anxiety}
  • شهناز تفنگ چی ها، رزا علی خانی
    مقدمه برای چندین دهه ابتلا به دیابت کی ی از مواردی بود که به عنوان مانعی برای ک سب مجوز غواصی محسوب می شد و به خصوص ابتلا به دیابت تیپ I جزءک نتراند کیاسیون های قطعی غواصی اسکوبا در دریا بود. گرچه این حقیقت واضح وجود دارد که بسیاری از افراد دیابتی غواصی های متعدد موفقیت آمیز و بدون عارضه ای داشته اند. در این مبحث برآنیم که نتایج مطالعات اخیر را مروری ک رده و نهایتا بینش بهتری نسبت به انجام غواصی و خطرات آن در غواصان دیابتی داشته باشیم. اطلاعات آماری و علمی دقیقی در این مورد وجود نداشته و به نظر می رسد که اعلام نظر دقیق در این مورد نیاز به بررسی های کاملتری دارد. وجود سوالات فراوان باعث شد که در سال 1994 ک میته دیابت آمر کیا و انجمن طبی زیرآب و هیپربار کینشست مشترکی تش یکل داده، به بررسی اطلاعات موجود پرداختند و نتیجه کلی را به شرح زیر اعلام کردند) 1(.)جدول 1- 1(خلاصه پیشنهادات کمیته غواصی و دیابت اطلاعات موجود برای تجویز غواصی در افراد دیابتی کافی نیست و برای اعلام نظر قطعی نیاز به بررسی های بیشتری وجود دارد. تعداد قابل قبولی از دیابتی های درمان شده با انسولین یا داروهای پایین آورنده قند خون، در حال حاضر مشغول غواصی هستند. افراد دیابتی در حال درمان با انسولین یا قرص های پایین آورنده قند خون در معرض افزایش خطر ناشی از غواصی به خصوص به علت حملات هیپوگلیسمی هستند. دیابتی های درمان شده با انسولین یا داروهای پایین آورنده قندخون وقتی که اقدام به غواصی می کنند باید دیگران شامل همراهان، مربی و خانواده را در جریان خطرات موجود بگذارند. تا زمانی که اطلاعات کافی در دسترس نباشد بهتر است افراد زیر را از غواصی منع ک نیم. الف – افراد با سابقه حملات شدید هیپوگلیسمی)مثل: ک اهش سطح هوشیاری، تشنج یا مواردی که منجر به مداخله دیگران شده است(در طی 12 ماه گذشته ب- افراد با عوارض پیشرفته دیابت مثل: رتیتوپاتی، نوروپاتی و بیماری عروق ک رونر ج – افراد با حملات هیپوگلیسمی بدون علامت)یعنی فقدان علایم هیپوگلیسمی علی رغم قند خون پایین(د – افراد با دیابتک نترل نشده. دیابتی هایی که خوب ک نترل شده اند و تحت درمان با انسولین یا داروی خوراکی بوده اند و اطلاعات کافی از بیماری دارند با آموزش چگونگی برخورد با موارد اورژانس قادر به انجام غواصی می باشند.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال