تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از داده های سنجنده + ETM ماهواره Landsat7 (مطالعه موردی قسمتی از مراتع حوزه آبخیز طالقان)

امروزه مراتع کشور، نیازمند مناسبترین و سریعترین روش تهیه اطلاعات و تلفیق آنها با یکدیگر برای برنامه ریزی و مدیریت بهینه می باشد. داده های رقومی ماهواره ای در سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تلفیق آن با داده های زمینی می تواند اطلاعات دقیق و بهتری را برای تصمیم گیری های چند جانبه که عوامل مختلفی در آنها دخالت دارند، فراهم نماید. در این طرح، شناسایی انواع کاربری ها با استفاده از داده های ماهواره لندست 7 به منظور مشخص کردن موقعیت دقیق مکانی و سطح آنها در قسمتی از حوزه آبخیز طالقان انجام شد. به این منظور از داده های سنجنده +ETM ماهواره Landsat7، فریم شماره 035- 165 که در تاریخ 15 آوریل سال 2004 میلادی گرفته شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. براساس مشاهده هیستوگرام داده ها، تجزیه و تحلیل آماری باندها و با توجه به اینکه باندهای 3 و 4 لندست دارای بیشترین بازتاب از سبزینه گیاهان می باشند، ترکیب باندی متداول 4، 3 و2 برای روش طبقه بندی نظارت شده در نظر گرفته شد. در بازدیدهای میدانی و برداشت اطلاعات صحرایی 86 پلات22500 مترمربعی مورد بررسی قرارگرفت. بعد از انجام مراحل پردازش، تفسیر، تجزیه و تحلیل داده های ماهواره ای و تلفیق آن با اطلاعات مربوط به برداشتهای صحرایی، نقشه کاربری شامل 4 طبقه کاربری (کلاس) به نامهای مرتع (اراضی دارای پوشش گیاهی بیش از 5 درصد و غیر زراعی)، اراضی زراعی (زراعت سالانه و زراعت دائمی مثل باغها و غیره)، دیمزارهای رها شده و خاک لخت (اراضی صخره ای و فاقد پوشش گیاهی) استخراج گردید. براساس نتایج حاصل از ارزیابی صحت کلی نقشه (65/70 %) و صحت طبقه بندی در طبقات مرتع، زراعت، خاک لخت و دیمزارهای رها شده به ترتیب 81%، 54%، 81% و 61% ارزیابی شد. در این تحقیق کارایی داده های ماهواره ای لندست 7 برای تهیه نقشه کاربری اراضی جهت تسهیل در برنامه ریزی مدیریت مراتع ازجمله طبقه بندی شایستگی مشخص گردید.