بررسی تحقیقات رضایت شغلی در ایران

بررسی رضایت شغلی، به عنوان یک ابزارجمع آوری اطلاعات اصلی در سازمان ها عمل می کند و مدیران را قادر می سازد تا از این طریق اولا بخش ها یا گروه های کاری را با یکدیگر مقایسه نمایند و ثانیا مسایل و مشکلات را اولویت بندی کرده و ثالثا ادراکات و انتظارات کارکنان را شناسایی نماید تا بدین وسیله بتوانند موجب بهبود شکاف بین وضع موجود و شود. کارکرد دانشگاه ها در زمینه ی رضایت شغلی به دو بخش مشخص آموزشی (تربیت نیروی ماهر و متخصص) و پژوهشی (اجرای پروژه های تحقیقاتی و پایان نامه ها) قابل تقسیم است. اهمیت کارکرد پژوهشی دانشگاه ها، محققان را بر آن می دارد تا به بررسی و تحلیل محتوای پایان نامه های تحصیلات تکمیلی در حوزه ی جهانگردی بپردازند.
هدف اصلی این مقاله، ارایه مدلی پژوهشی متکی بر تحقیقات انجام شده ی کی نیکی و همکاران(2002)، تسینگ (2004)و باولینگ و هامون(2008) و با استفاده از نتایج تحقیقات رضایت شغلی در ایران خواهد بود. بر این اساس، به تحلیل محتوای 238 پایان نامه ی تحصیلات تکمیلی دانشگاه های دولتی ایران طی سال های 86-1358 خواهد پرداخت. نوع تحقیق، استفاده از اطلاعات موجود و روش تحقیق، تحلیل محتوا و تحلیل ثانوی می باشد. داده های تحقیق، با مراجعه به پایگاه اینترنتی پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران (وابسته به وزارت علوم، فن آوری و تحقیقات) استخراج و جمع آوری گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل های آماری از نرم افزار Spss در محیط Windows و روش های آماری شامل تحلیل توصیفی (یک متغیره و دو متغیره) استفاده گردید. متغیرهای هشتگانه ی مستقل تحقیق حاضر، شامل: جنس، تعدادصفحات، برخورداری از چکیده، مقطع تحصیلی، رشته و گرایش تحصیلی، نوع دانشگاه، سازمان پژوهشی و زمان دفاع از پایان نامه می باشند. گرایش های پژوهشی رضایت شغلی، به عنوان متغیر وابسته در نظر بوده که در قالب چهار گرایش (موضوع) اصلی و موضوعات فرعی طبقه بندی شده اند.
نتایج نهایی در قالب پنج بخش مهم: مشارکت جنسی، میان رشته ای بودن، میان سازمانی بودن، رشد زمانی و گرایش های چهارگانه ی رضایت شغلی تنظیم و جمع بندی شده است.