بررسی اثر عصاره خام پیاز بر بافت بیضه موش

بنابر باور پیشینیان، پیاز علاوه بر سایر خواص دارویی فراوانی که دارد، میل جنسی را در مردان نیز افزایش می دهد. از آنجاییکه سودمندی داروهای گیاهی باید با ارزیابی های آزمایشگاهی و بالینی اثبات شود؛ لذا در پژوهش حاضر سعی گردید تا اثرات عصاره پیاز به صورت تجویز خوراکی بر بافت بیضه موش های نر بالغ مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر آن بر فعالیت تولید مثلی بررسی شود.
در این پژوهش از 24 موش بالغ نر (40 روزه) از نژاد Balb/c استفاده شد که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. بررسی گروه تجربی به مدت 10 روز عصاره پیاز به صورت خوراکی به مقدار g/BW100 ml1/0 تجویز شد و مشابه این عمل در گروه کنترل فقط با مقدار مشابهی از سرم فیزیولوژی صورت گرفت. پس از پایان دوره، همه موشها پس از بیهوشی، قطع نخاع شدند و بیضه های آنان پس از آماده سازی بافتی و رنگ آمیزی مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری 05/0p< در نظر گرفته شد.
این مطالعه نشان داد که میانگین قطر داخلی مجاری اسپرم ساز گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل (m42/1±32/56 در مقابل m16/3±27/31) به شکل معنی داری افزایش نشان می دهد (05/0p<)؛ در حالیکه میانگین قطر خارجی توبول های دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. علاوه بر این میزان تکثیر سلول های جنسی در رده های اسپرماتوسیت I و II نیز در گروه تجربی نسبت به کنترل دارای افزایش معنی داری بود (05/0p<).
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تجویز عصاره خام پیاز ضمن تاثیرگذاری بر ساختار مجاری اسپرم ساز بر تکثیر سلولی در توبول های بیضه موشها اثر می گذارد و روند اسپرماتوژنز را در آنها نسبت به گروه کنترل سرعت بیشتری می بخشد.