مقایسه نتایج آزمون PCR با روش های متعارف آزمایشگاهی در تشخیص عفونت قارچی قرنیه

هدف از انجام این مطالعه مقایسه روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) با روش‌های معمول میکروب‌شناسی آزمایشگاهی عفونت قارچی قرنیه می‌باشد.

روش‌ها:

این مطالعه مقطعی در بیمارستان آموزشی درمانی خلیلی شیراز از سال 1385 تا 1387 انجام گردید. 38 نفر از بیماران مشکوک به عفونت قارچی قرنیه وارد مطالعه شدند و تحت معاینات کامل چشم قرار گرفتند. سپس بررسی‌های آزمایشگاهی شامل تهیه اسمیر، مشاهده مستقیم به وسیله رنگ‌آمیزی گرم، گیمسا و KOH و کشت تراشه‌های قرنیه و PCR بر روی نمونه‌های قرنیه انجام شد.

یافته‌ها:

از 38 بیماری که طبق معاینات بالینی مشکوک به عفونت قارچی قرنیه بودند، براساس یافته‌های مثبت کشت، رنگ‌آمیزی‌های مختلف، تکنیک PCR و پاسخ به درمان‌های ضدقارچ، عفونت قارچی قرنیه در 25 بیمار (5/68 درصد) تایید شد. رنگ‌آمیزی نمونه‌ها و مشاهده با میکروسکوپ نوری در 10 بیمار (40 درصد) مثبت و در 15 بیمار (60 درصد) منفی بود. نتایج کشت قارچ در 6 مورد (24 درصد) مثبت و در 19 مورد (76 درصد) منفی بود . نتایج PCR برای قارچ در 17 مورد (68 درصد) مثبت و در 8 مورد (32 درصد) منفی بود. در 4 بیمار (16 درصد) تمام نتایج آزمایشگاهی شامل اسمیر، کشت، هیستوپاتولوژی و PCR منفی بود ولی بیمار به درمان‌های ضدقارچی پاسخ بالینی مناسبی داد.

نتیجه‌گیری:

روش PCR در مقایسه با روش‌های معمول آزمایشگاهی در تشخیص عفونت قارچی قرنیه حساسیت بیش‌تری دارد و یک روش ارزشمند و سریع در تشخیص این نوع عفونت می‌باشد.