اثرات تجویز داخل رحمی اکسی تتراسایکلین روی میزان جمع شدن رحم میش

پس از زایمان، دستگاه تناسلی میش ها به وضعیت طبیعی پیش از آبستنی خود باز می گردد. کاهش در اندازه دستگاه تناسلی جمع شدن رحم نامیده می شود. در مطالعه حاضر جمع شدن رحم میش ها پس از تجویز داخل رحمی اکسی تتراسایکلین (2 گرم) مورد ارزیابی قرار گرفت. تحت بیهوشی عمومی و با رعایت شرایط ضدعفونی، دستگاه تناسلی میش ها در دومین ماه آبستنی از رهیافت خط میانی شکم از بدن خارج گردید و چهار گوی آلومینیومی با اندازه های مختلف به دیواره شاخها و روبروی منفذ داخلی گردن رحم بخیه شد (روش نشانگرهای رادیواپک). سپس، برای ارزیابی جمع شدن رحم رادیوگرافی های پی در پی در روز زایمان و روزهای 3، 7، 14، 28 و 42 پس از زایمان انجام شد. در هر تصویر رادیوگراف سه فاصله (طول بدنه رحم، قطر شاخ آبستن و قطر شاخ غیر آبستن) مدنظر بود. در گروه شاهد زمان جمع شدن کامل بدنه رحم و قطر شاخ آبستن تا 28 روز پس از زایمان به طول انجامید در حالی که زمان جمع شدن کامل شاخ غیر آبستن به طور معنی داری سریعتر از شاخ آبستن (تا 14 روز پس از زایمان) بود (P<0.05). میانگین طول بدنه رحم، قطر شاخ آبستن و غیر آبستن در گروه میش های اکسی تتراسایکلین تجویز شده در هر کدام از مراحل آزمایش پس از زایمان به طور غیر معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P>0.05). میانگین سه فاصله مورد نظر در گروه درمان در روز 42 مشابه روز 14 پس از زایمان در گروه شاهد بود. مطالعه حاضر نشان داد که تجویز اکسی تتراسایکلین داخل رحمی موجب تاخیر در جمع شدن دستگاه تناسلی میش ها پس از زایمان می شود.