بلاک عصبی-عضلانی به وسیله سیس آتراکوریوم در سگ ها

این مطالعه به منظور بررسی اثرات و ارزیابی قدرت اثر و شروع اثر و دوام سیس آتراکوریوم در سگ انجام شد. در این مطالعه 10 قلاده سگ نژادهای مختلف که از نظر ظاهری سالم بودند مورد استفاده قرار گرفتند. میانگین سن و وزن سگ ها به ترتیب برابر 4/2 ± 2/3 سال و 8/4 ± 7/17 کیلوگرم محاسبه گردید. تمام سگ ها داروی آسپرومازین را به مقدار 05/0 میلی گرم و مورفین را با دوز 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به عنوان پیش بیهوشی دریافت کردند. سپس سگ ها به وسیله تیوپنتال سدیم تحت بیهوشی قرار گرفتند و پس از لوله گذاری داخل نایی، بیهوشی به وسیله هالوتان و اکسیژن تداوم یافت. پس از رسیدن به عمق مناسب بیهوشی اقدام به تزریق وریدی سیس آتراکوریوم با دوز 1/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم گردید. جهت ارزیابی وضعیت بلاک عصبی عضلانی از روش شمارش تحریک اعصاب به وسیله یک قطار (TOF: train-of-four) چهارتایی از تحریکات الکتریکی بهره گرفته شد. این الکترود را بر روی عصب زند اسفلی قرار داده و انقباض های ناگهانی عضلات منقبض کننده مورد مشاهده و شمارش قرار گرفت. سیس آتراکوریوم باعث بلاک عصبی عضلانی و از بین رفتن هر چهار پاسخ به تحریک در 9 قلاده سگ گردید. شروع اثر سیس آتراکوریوم 3/1 ± 8/4 دقیقه و طول دوام شل شدگی عضلانی 9 ± 4/24 محاسبه گردید. کیفیت شلی عضلانی بر اساس نظر جراحان خوب ارزیابی گردید. در پایان چنین نتیجه گیری شد که سیس آتراکوریوم یک داروی شل کننده عضلانی مناسب برای سگ ها می باشد اگر چه قدرت اثر آن در سگ های مختلف کمی متفاوت است.